З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

КАЛЬБЕ'ЛЬ ж. Падвесная калыска. ё н, як пачаў на ногі станавіцца, ні адзін рас c кальбёлі вывальваўсё. КАМПО'Р м. У выразе як кампор у воду—бяселедна. Прапаў, як кампор у воду — i сьледу ніякаго німа. КАРАБА'Н м. Складка на скуры, матэрыі, зморшчына. Ат старасьці ў яго ўжо шкура ў карабанэ пабралася. к а р б м. Гадавое кольца на розе каровы. Каня na зубох пазнаюць, ці стары, а карову — na рагдх, сколькі карбоў — столькі год. КАРБО'ВАНЫ прым. Ціснёны. Для кветак трэба карбованая бумага, бо з глаткаі кепскія палучаюцца. КАТЭ' мн. Невысокія, пашытыя на ваце валёнкі з апухай, якія насілі звычайна ў хаце. КАШАПЛЁ'Т м. 1. Той, хто пляце кошыкі. 2. перан. Выдумшчык. Толькі слухай гэтаго кашаплёта — ён табе нагаворыць сорак бочак арыштантаў. КАШТАЛО'М м. Ліха. Кашталом некі ўбіўсё — за адзін гот сьвіня здохла i жарабя пярэзімак. КГТКА ж. Гронка. Ярабіны i каліны вёлькімі кіткамі растуць. КЛё 'МБЫ мн. Абутак з закрытым верхам на драўлянай падэшве. У вайну многія клёмбы насілі. 3 брызенту або ca старых бацінак пярадэ прыбівалі да выразанаі зь дзерава падэшвы i насілі. КЛЫ'ПША м. i ж. Кульгавы чалавек. Пакуль гэтая клыпша дачыкіляя да Жыкобарка, дак i сонцо здидзя. КНЭ'ПЯЛЬ м. Драўляная шпілька, якой прымацоўваюць да папярэчкі бярвенні ў плыце. Кнэпяляў с кривого дзерава ні наколяш. КО'ХЛІК м. Коклюш. Раней дзеці боляй кохлікам хварэлі, як цяпер, бо лякарстваў ні было. КРУЧКАВА'НКА ж. Вяровачная пуга, звітая асобым спосабам. Кручкаванка мацней б'е, як сурамятная, асобянно мокрая — яна становіцца як драцяная. КРУЧО'К м. Старая мера вадкасці (i пасудзіна), роўная 1/8 літра. КРЬІВУ'ЛЯ ою. Зробленая з крывога камля дэталь, да якой прымацоўваюцца дно i бакавыя дошкі лодкі. Я зрабіў чайку на чатэры крывулі. КРЬІЖАВА'НКА ж. Парода дзікіх качак. Крыжаванкі болыиыя за цыранак. КРЫШЭ'НЬ м. Скрыль. Пакрышы картоплю, але малымі крышанямі, кап скарэй зварылася