З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

КАМЯКЕ' мн. Тоўчаная бульба з салам або з маслам. Намяла камякоў, наварила заціркі, есьця, хоць naразпяразвайцяся. КАНЧАФ м. 1. Раменная ці вяровачная частка пугі. 2. Канец. Адрэзала канчар палата, зрабіла скарач, добро будзя рукі выціраць. КАПАНГЦА ж. Яма на месцы выкапанага торфу, часта запоўненая вадой. KAPKO'BIHA ж. Сала або мяса каля шыі. 3 карковінаю вельмі ж смашно бурачке варыць. КАРТАФЛЯ'НІШЧО н. Поле, дзе расла бульба. На картафлянішчы пасеялі жыто. КАРТАФЛЯ'НІКІ мн. Бліны з дранай бульбы. Haпякла картафлянак, наварила супу, на цэлы дзень хваціць яды. А я дик люблю картафлянікі толькі сьвежынъкія с сьмятанаю. КАРЭ'МУСЛО н. Каромысел. C карэмуслам лягчэй воду насіць, але ж ні кажды умея, другая i самая абалъецца i воду ўсю разалье. КАСЫДЯЖЬРЦЬ незак. экспр. Модна біць, нішчыць каго-н., што-н. КАЦА7 ж. Тупы канец яйца. Трэба зубаваць з носіка яйцо, а ні кацу. Каца ні крэпка. КРШКІ мн. Мякаць гарбуза з насеннем. Гарбузэ г эти год пустыя, адны кішкі. КУХДЗЕРКА ж. Кавалачак недажатага збожжа, барада. Цікаво, чыя ж гэта нівялічкая кудзерка асталася нідажатая. КУЦЬЯ7 ж. Крупы ячменныя, патоўчаныя ў ступе, а таксама каша з гэтых круп. Даўней у піліпаўку усе куцъю таукуць, у каждуй хаці стукаюць. Наварила куцы з салам. ЛУГСУВЩА ж. Пара касьбы. Ціпер таё луговіцы й ні бачыш. Камбайнам скорынъко скосяцъ дый высуилаць за нёскулькі дзен. ЛЮТАЕТА м. i ж. Той, хто дрэнна есць. Большынькі нічого хлопчик, а малы такі ж лютаега. ЛЯДА'ЧЫ прим. Злы, нягодны. Такі ўжо лядачы хлопец быу малы, ні дня ні ночи ні било зь ім. МАЙНА'ЧЫЦЬ незак. Гаварыць абы-што, без толку. Што ты майначыш? МАЛАТЧА'И м. Малачай. Малатчай парасятам добро, а ў каровы малако горкаё ад яго