З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 353  ▶ 
ГРАІДКО'УЁ н. Поле, дзе расла грэчка. Пасадзілі на грацкоўі картофлі бяс гною, дык нічого ŭ ні накапалі, зямля пустая посьлі грэчкі. ГРЭ'БЕНЬ м. Верх страхі, які высцілаецца кастрыдай. У самум грэбяні страха пацякла. ГУЗЬГР м. Ніжняя частка снапа. Мэндлік — гэта ставяць дзевяць снапоў у кучку, a дзісятым, гузыром уверх, накрываюць. ГУТАТА'НКА ж. Гушкалка. Зрабі ты дзецям у хаці гутатанку, а то на дварэ холадно гуляць. ГУТАТА'ЦЦА незак. Гушкадца. Завяжаш, бывало, за бэлъку вяроўку, i гутатаюцца дзеці цэлы дзень. ГЭ'МКА ж. Гатунак жоўтай бульбы. Вот гэмка была смашная даўней, ціпер яна, мусіць, зьвялася. ДЗЬГНДРА ж. Дрэнная, неўрадлівая зямля. ДЗЮ'ЖЬІЦЬ незак. экспр. Біць. ДЗЯНЯ'ШНІ прым. Які бывае днём, удзень. Дзяняшняё малако. Дзяняшняя пара. ДРАПІЦАВА'ЦЬ незак. Скакадь, таптаць што-н. Чаго вы драпіцуеце na пасьцелі? ДРУЗ м. Дробна пабітая дэгла, каменьчыкі i рознае смецце. ЖЭФДЗЁ зборн. Жэрдкі для агароджы. Узяў naчыстку, дык тры возы толькі жэрдзя прывёз, a сколькі дроў i галья. ЗА'ЗІМАК м. Пачатак зімы, калі выпадзе першы снег. ЗАЙЧА'ЦІНА ж. Мяса зайда. Зайчаціна смашная, калі яе добро вымачыць. ЗАХЛЯ'БІСТЫ прым. 3 апалымі бакамі (пра жывёлу). Карова была старая, захлябістая ŭ зубоў ужо ні было, але малако вёдрамі давала. ЗБРУ'Я ою. Вупраж для каня. Брадзячыя цыганэ той год i каня i зорую ўкралі. ЗМЫДЛГНЫ толькі мн. Мыльная вада, у якой мылі бялізну. Калі змыдліны ні вельмі гразныя, то можно ŭ пол памыць імі, яны ж мыльныя. ЗУБАВА'ТЫ прым. Сыры, недавараны, цвёрды на зубах (пра крупы). Зубаваты панцак, трэба болыи паварыцъ. ЗУБАВА'ЦЬ незак. У выразе зубаваць яйцо — прабаваць, ці моцнае яйдо, стукаючы вострым кандом аб зубы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

граідкоуё, грэбень, гутатанка, гутатацца, дзюжьіць, дзяняшні, драпіцаваць, зазімак, захлябісты, збрую, збруя
2 👁
 ◀  / 353  ▶