якая плача без прычыны. Німа наго сьлініць, маладуха. Няможна цябе анну ў горат пусьціць. Буйлі. МАЛО'ЙЧЫК м. Малады, жаніх. (У народных песнях.) Прыехау малойчык сам дзісят, пусьціў конікаў у сат. Заазер'е. МАРША'ЛАК м. Тое, што i старшы баярын. У нас дык камандзіра на вясельлі завуць друшкам. У Вірадобя ш у маладога — маршалак. Сядзіца. НАМЕ'СЬШК м. Удзельнік вясельнага абраду з боку маладой. Сядзеў побач з ёй да прыезду дружыны жаніха. За намесьніка садзілі каго з раньнь. Заазер'е. НАТКО'СЬШК м. Меншы брат ці родзіч маладой, які расплятаў ёй касу. Наткосьнік, браточык, пашкадуй маю касу, ня руш маю красу. Рамейкі. НЯСЬЦР КАЗУ'. Тое, што i дарыць. ПАНЕ'НСКІ прым. У выразе панёнскі еёчар — тое, што i істушкі. ПАСА'Т м. Месца, на якое садзяць маладую. Пастаеяць дзяжу, на яе накінуць вывернуты кажух — вот табе й пасат. Заазер'е. Заводзіць маладую на пасат — садзіць маладую на дзяжу. ПАСА'Х м. Усё тое, што даюць бацькі або родныя маладой, калі тая выходзіць замуж. Уперат было так: німа пасагу, дык i замуш ні натта выскачыш. Селішча. Даў мне тата ў пасах кажу шок i машыну ручную. Заазер'е. ПАТКО'СЬШК м. Меншы брат або родзіч, які заплятае валасы маладой у дзве касы. Даўней як запляце паткосьнік косы маладой, дык яна i падарак яму дась. Трыгузі. Усе меншыя браты хацелі быць паткосьнікамі. Дык i запляталі ўдвух валасы. Селішча. ШРАГАВО'РЫ мн. Тое, што i вялікія запоіны. Посьля пірагавораў дзеўка натта ні аткажыцца ісьці замуш, бы трэба многа варочаць сватам. Сядзіца. ПІРАГІ' мн. Тое, што i вялікія запоіны. Сват прынося на пірагі булачкі. Іх столька, сколька прыедзя ад маладога сватоў. Латыгаль. ПРЫДА'НКА ж. Сяброўка маладой (радзей сваячка), якая збірае для яе падарункі i дапамагае шыць вясельны ўбор. У час вяселля сядзіць ля маладой. За прыданку маладая прыглашая часьцей сваю кунпанку. Селішча. ПРЫДА'НЫЯ мн. Шлюбны поезд ад маладой. У прыданыя за маладой едуць усе маладзейшыя. Заазер е
Дадатковыя словы
заазере, намесьшк, наткосьшк, паненскі, паткосьшк, прыданка, шрагаворы
2 👁