З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 353  ▶ 
БЕ'ЖКАМ. Бягом. Бежыць хлопец бежкам, да кашель дуль несе. БО'ЛЬЛЮ. Толькі ў выразе больлю боліць— моцна балідь. Нешта цеттака пуд грудзьмі больлю боліць да ўжэ даўно. БО'ЛЯЙ. Болыд. Я боляй получила грошай, ба ўсе вухады булі. БО'ЯЗКА. Страшна. Бра [браце], боязка йсьці. ВАТАМ. Марудна, павольна. От ужэ работнічкі, век не павёрнуцца, да ўсе толькі вагам. Етая кобула вагам, ходзіць. ВА'ЖКА. Цяжка. Хібе цепер так важка работаюць, ак колісь?! ВАПШЧЭ'. Наогул. Тоды ж радзіва вапшчэ не було. ВАУЧКО'М. Непрыязна глядзець. Што я табе паганага зробіла, што ты навек ваўчком гледзіш? ВЕК. Ніколі. Ужываецца з дзеясловамі з адмоўем не. Неграмотны ж век не зможа людзьмі верыдаваць [кіраваць]. ВЕК-ВЕКО'М. Спакон вякоў, заўсёды. Век-веком аттут цэркаў стаяла. Век-веком к ім на вечоркі ходзілі. ВЕ'ЧНА. Заўсёды. Мне ак ехаць, дак вечна трэ хапацца [спяшацца] да аўтобуса ўправіцца выпаліць печ. ВІ'ДЗЯ. Вельмі хутка, на вачах. Прама відзя харашнея село. ВО'ПРАМЕЦЫДЮ. 3 усіх ног, вельмі хутка. Ак дочулася npa вашу паездку, дак вопрамецьцю ак вам бегла. ВОФАХАМ. Кучаю. Етыя ж буракі бы цыбуля ворахам ростуць. ВУДРЫТ. Толькі ў выразе вудрыг плакаць — моцна, усхліпваючы плакаць. Вудрыг плача i плача: дэй ему канхвецікаў. ВУ'СЬПІТКАМ, ВЫ'СЬПІТКАМ. Нагой. Пазіраям мы пуд вокнамі, дак ён яе вусьпіткам, вусьпіткам, дэй вугнаў с хаты. ГАЛЕКА'. 1. Без бялізны. А мы малыя галека ў копанцы купаліся. 2. Лёгка апранутым. Лесьніковы хлопцы ніякіх польтаў не прызнаюць i зімой галека бегаюць. ГА'МУЗАМ. Гуртам. Налецелі гамузам дэй пахваталі ўсе баранкі. ГА'НЯЧЫ. Клянучы. Ганячы нельга жыць, трэ неяк мірыцца
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

ваучком, вопрамецыдю, высьпіткам, вўхады
1 👁
 ◀  / 353  ▶