З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

дзераво, клалі памост з досак у тры рады на метр шы~ рыні. Дзяніскавічы Ганц. ACTPO'BA ж. Лескі, па якіх узлазяць на дрэва. Астрову рабілі з елкі, коротка абсякалі суки Рудня Астравітая Чэрв. А с т р о ў м. Астроў служыць лесьці на дзераво падглядваць пшчолы, прыстаўляе астрова i лезе. Дзяніскавічы Ганц. АТЦІНА'ЦЬ незак. Знішчаць, абцінаць крыллі. Пчала атцінаіць трутня. Матка атцінаіць другую матку. Саланое Віл. АШЧЬГНА ж. 1. Вашчына. Я к паставіш у печ, то мёт пойдзя пат слот, ашчына на верх выйдзя. 2. Адходы' ад воску. Чорна ашчына — гэто сами фус, яго вон выкідаюць. Міратычы Кар. БАРТНІ'К м. Пчаляр. Жылі Іўеў. БАРЦЬ ж. 1. Выдзеўбанае гняздо для пчол у сярэдзіне стаячага дрэва. 2. Дрэва з дуплом. Выдлубаюцьт улей у хвойцьі, у дупле i называюць барць. Жылі Іўеў. Дрэва з дуплём, дзе жывуць пшчолы, называлі барць. Старыя Смільгіні Вор. Б о р д зь ж. Гняздо ў калодзе, выдаўбаная пешняй. Малыя Аўцюкі Калінк. Б о р ць ж. Бывае так, што сосну зрэжуць, а там борць. Рыбчына Зіл. Борць — дрэва з выдлубаным гняздом для пчол. Бакшты Іўеў. БАРЦЯЛА'З м. Пчаляр. Калісь былі барцялазы, дзяржалі пчол у лесе. Бакшты Іўеў. БЗЫ'КНУЦЬ зак. Хутка праляцедь з гучаннем, давыкнудь. Бзыкнула пчала ля вуха. Граўжышкі Ашм. БЫ'РКАЦЬ незак. экспр. Зрэдку вылятаць з вулля. Быркалі na аднэй пшчаліне i прапалі. Саланое Віл. ВА'БІК. м. Булей на дрэве, які ставяць для прываблівання рою. Жылі Іўеў. ВАДАНО'С м. Труцень. Граўжышкі Ашм. T p yд e н ь м. Трутні ваду носяць. Старыя Смільгіні Вор., Граўжышкі Ашм. ВАСКАВІ'ЦА ж. Вада, у якой растапляюць воск. Кагда вываруем воск, вада пахне, воск наверх выходзя, як лёд замярзая, а вада пахня, аблей васкавіцай оуляй — дае запах на поўкілометра. Азяраны Рагач. ВАСКАЖА'ЦІНЫ мн, Адходы ад воску. Малыя Аўцюкі Калінк. В а с к а з а ч ы н а ж. Воск як выціснуць— астаецца васказачына. Дзяніскавічы Ганц. В а с к а за ч ' e н. зборн. Як сок прывозілі з лесу, то добро клас