ЧЭРПА'К м. 36. Ол. Св. Здз. Ад. Дзк. Зс. Кч., ч ы pii а к Лк. 1. Вялікая лыжка, якой разліваюць страву. 36. Ол. Здз. Ад. Дзк. Зс. Кч. 2. Пасудзіна, скручаная з бяросты ў выглядзе леечкі, якой чэрпаюць ваду. Св. Зробыў чэрпака i пыў воду на болоці. Параўн. берэсціна. ЧЭ'РЭП м. Гл. Пабітая гліняная пасудзіна. ЧЭ'ШКА ж. Ол. Невялікая міска (гліняная, металічнаяціінш.). ЧЭ'ШЧЭНА, ч э ш ч ы н а ж. Ол. Toe, што i чэшка. Ч э шч э н к а. ШКА'ЛІК м. 36. Шкляначка для піцця гарэлкі, віна. Нараўн. чарка. ШЧАНЬ м. Гл. Зм. Кк. Бл. Кч. Дн. Дл. Бочка для квашання капусты, засолу гуркоў. У шчань капусту шатковалі. Гл. Ш ч а н і к Гл. Кч. Параўн. варэмныця. ШЭНО'К м. Ад. Драўляная (з клёпак) пасудзіна для вымярэння жыта ёмістасцю 6 пудоў. Я'ШЧЬЩ м. 1. Цыліндрычная пасудзіна невялікіх памераў, выдзеўбаная з дрэва, сшытая з кары ці зробленая з клёпак, з накрыўкай; у я. трымалі масла, соль (бралі з сабой у поле, на сенажаць), складвалі дробныя рэчы (іголкі, ніткі i інш.), захоўвалі нюхальны тытунь. Здз. Дзк. Бр. Сд. Бл. Я' шч ы ч о к Дзн. Бр. Цюцюн у яшчычках НОСІЛЫ. Бр. Параўн. коробочка. 2. Пасудзіна, збітая з дюшак, у якой салілі сала. Мк. Др
Дадатковыя словы
чэрэп, чэшчэна, шкалік, шэнок, яшчьщ
1 👁