зу станка зробілі, а далей землянку. Хотамель. 2. Стойла для каня ў хляве. Станкі у конюшні, у іх коні стояць. Запясочча. 3. Прыстасаванне або прылада. Запясочча. СТАРА' прым. ж. Свякруха, жонка сталых гадоў, старая. А стара напала на старого, а нашчо ты даў. Дварэц. СТАРА'ТЛШУ прым. Старанны. Вон такі старатліву, усе зробіц. Запясочча. Дзе булі людзі старатлівуе, там було. Аздамічы. СТАРА'ЦЦА незак. Старадца. Стараесса прыціснуць ік собе. Луткі. А ек зожнуць, то стараюцца скорэй на семена. Старажоўцы. СТАРОБУ'ТНЫ прым. Старажытны. Вы п'ииэце старобутные слова. В. Малешава. СТАРОВА'ЦЬ незак. Весці размовы, гутарыць. Зобраліса да старуем тут. Мачуль. СТАРОДЗЕРЭ'ВЩА ж. Стары лес. Аздамічы. СТАРОДЗЕРЭ'УЕ н. Тое ж. Там стародзерэўе було, не то шчо цепер. Цераблічы. Лес тдусты да здордву, стародзерэўе. Пагост. СТАРОЖЫ'ТОЧНЫ прым. Старажытны. Старожыточные слова. Чэрнічы. СТАРОКО'РЫ прым. 3 застарэлай карой. Старокорэ дзерэво. Сямігосцічы. СТАРОЛЕ'СЩА ж. Стары лес. Шчэ хата здорова, то старолесіца. Альшаны. СТАРОПО'ЛЩА ж. Даўняе поле. На старополіцы посеялі картоплі, то духом порослі. Хачэнь. СТА'РОСЦЬ ж. Старасдь. Не дай божэ под старосць товар пасці да дзеці гледзець (прымаўка). Цераблічы. Старыя людзі. Е старосць, шчо чуе i бачыць шчэ. Верасніца. СТАРЦОВА'ЦЬ незак. Жабраваць. Кблісь було, ёжэлі нема на чом жыць, то старцуй. Старажоўцы. СТАРЦЭВО'Д м. Павадыр у жабрака. Ты старцэвод хромы! Дварэц. СТАРЧ м. Стырчак. Аздамічы. СТАРЧА'НКА ж. Жабрачка. Вона свой век старчанка була. В. Малешава. Одзеласа, ек старчанка, не можно вуйці. Старажоўцы. СТА'РЧАЦЬ незак. Хапаць, быць дастаткова, Ужэ мне старчыць, не хочу болей. Альшаны. СТАРЧА'ЦЬ незак. Жабраваць, прасіць, маліць. Хадзілі усе да старчалі, шчоб коня далі. Чэрнічы
Дадатковыя словы
вўйці, пииэце, старатлшу, старацца, староваць, стародзерэвща, стародзерэуе, старокоры, старолесща, старополща, старцоваць, старчаць, тдўсты
2 👁