Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

СМАЖО'НЫ прым. Смажаны. Там нас частовалі гускамі смажонымі. Пагост. СМА'ЖЫЦЦА незак. Смажыцца. Ужэ смажацца ладкі ў печэ, ужэ можна вуймаць, а то подгораць. Пагост. СМА'ЖЫЦЬ незак. Смажыць, пражыць. Крышаны трэба смажыць. Луткі. На колочок сало да смажыць над огнем. Пагост. СМАК м. Смак. Ек зогніе віноград, то нема смаку ніякого. В. Малешава. Шо ў той горэлцы смак? Огнём печэ! Верасніца. Hi ў якой рыбі нема такого смаку, ек у ліна. Пагост. Дзе нема крывё, там нема й смаку (прымаўка). Сямігосцічьг CMAKA'TKI мн. Прысмакі. Однымі картоплямі, а не смакаткамі вугодаваліса. Хачэнь. СМАКОВА'ЦЬ незак. Смакаваць/ Смакуюць дзеці ягоды, шо нема рады. Запясочча. Света есць, а я смокую. Аздамічы. СМАЖОСЦЬ ж. Прысмакі. От ласы дзед на ту смакосць, солодосць. Цераблічы. ĆMAKOTA' ж. Смаката. Понаедаюцца смакоты тые дзеці. Сямурадцы. Сама лепша смакота мне, абу коб только курэніе було. Луткі. Така смакота, шо не одорваць од рота (прымаўка). Старажоўцы. CMAKO'TKI мн. Прысмакі. Вон цыбулькі i хлебца з 'есць, ніякіх смакоткоў ему не трэба. Луткі. Вон прывезе пшэніцы, а вона будзе продаваць той хлеб на смокоткі. Сямігосцічы. СМАКОЦЬЕ' н. экспр. Смак. У нас картоплі — смакоцье! Старажоўды. Смакоцьё. Запясочча. Смакоцье ладкі, не от'есціса. Пагост. СМА'ЛЕЦ, ШМА'ЛЕЦ м. 1. Нагар у люльцы, муштуку. Oŭ, гадзіна боіцца этого смальцу! Луткі. Вуж велмо боіцца того шмальцу. Аздамічы. 2. Ператопленае сала. Кароцічы. СМАЛГЦЬ зак. L Смаліць. Чоловек кабана смаліць. Сямурадцы. Ужэ не до поросят, колі свінью смаляць (прымаўка). Запясочча. 2 перан. Курыць. Вон бес конца смаліць табак. Аздамічы. СМА'ЛЬНУЦЬ зак. экспр. Стукнуць. Под вухо смальнуў ему. Запясочча. СМАЧНЕ'ЗНЫ прым. Вельмі смачны. Смачнезна маслёнка, шчэ e? Пагост