усе, этэ ўсе розмешаём. Ужэ этэ усе наліваём у кішкі тоўстые да ў печ. I вона спечэцца. Хто любіць, то вона ўкусна. * * * Даўно було, не за моей шчэ памеці. Д зеды росказвалі, шо було такое дзело. Ну, от когда-то буў одзін хлопэц ожэніўса, да не знаю, мо вон плохо ж ы ў с тоёю жонкою. Д а пошлі ў госці к чэшчы. Д а перэночоваў, утром устаў, пошоў умуўса, прышоў, а тая чэшча дала уціральніка, а вон уцёрса да i... Наш ы самі, этые старэйшые, ўж э нема іх, то бачылі того чоловека. Ходзіў сем год воўком! Каж э, хочу есці, бачу, каж э, людзі i косяць, i жнуць. Но як выйду ходя б ухопіць у кого хлеба, крычаць: «Воўк, воўк!» То сем год! Колісь булі такіе каліткі. Так, каж э, доўго було, пока эта калітка пообрывалосо уж э на ём. А потом дерэз сем год на Ю р'я собіраюцца этые воўкі ўсе ў однэ место, i вон зайш оў туды. Лёг, каж э, под колодою. I вот той Ю рый прышоў там до іх да, каж э, палочкою такою да ёго от этты, по поясніцы, ударыў, да каж э: «Н у, то ўж э годзі ты ходзіў, ідзі ўж э». То даж э, каж э, дзе ўдарыў по этому месту, то i шэрсць осталаса, так, бородка, на этом месді. А як жэ, показваў! То, каж э, прышоў уж э вон домоў, голы, голы, шчытайце так от, як мадер народзіла, без нічого. Д а зайш оў к суседу там недзе ў хлеў, да прышоў сусед, да вон каж э: «Й дзі да мне прынесі шо-небудзь одзенуцда». Як прышоў, так уж э ту чэшчу отправіў, i по сёй дзень ее нема. * * * Н а Купалного Івана людзі пошлі на роботу. I жонка молода с хлопчыком. Хлопчыку було мо годоў уж э п'яць. Прышла вона з роботы да коло хаты там нешчо робіла. А хм ара! Вона зайш ла ў хатку тую свою. Тож э як дало ў хату! У комін дало да ў ее! I хата згорэла, i вона ў хаці згорэла, i хлопчык той ее згорэў. А ее маці прыехала, да ўж э ёй прыплаквала: «О х, людзечкі, ох, мілые! М о ж вона комінка не залож ы ла, мо ж вона на неке свято шчо робіла? Это ж у нас ек святкуюць, нічого ж не роб'яць. А вона ж у мене такая була, шо не послухае». Н* Н» Калыханка Ой люлі, люлі, да котухно, Д а шчо ў цебе да опухло, Д а чы правэ рэбро, чы сцегнб, Д а ці тобе, котко, да не добро. Ай люлі, люлі, да к он то, Д а куды ж ідзеш? Ці по сено? Озьмі ж мене i с собою, То я ж тобе буду да слугою, То я ж буду тобе слуговаці, А ты ж, мое дзщ ятко, засні спаці, Ай люлі, люлі, да коты два Д ай серэнненькіе, дай обадва: Шчо й одзін серы, то смелы, Як другі чорны, то проворны. Д ай побег котко по лесочку
Дадатковыя словы
кбтухно, нўцда, пяць, робяць
1 👁