Ставідь зяць пляшку на стол, цёшча ёму — пляшку з жытом. Д а везе цесця й чзшчу. А шо за бацьком i мацер'ю едуць з іх род у — то ето прыданые. Спеваюць з роду молодое: Ой, у лесі на клёну, там вісела колбёлка на шнуру. У той колбелцы дзёвочка. — Колышэце, маршалкі, вусоко, шоб мне було відно далёко, Ш об я бачыла свого бацюхна, ё к вон едзе до мене да госцінцы везе. Прывезе молоды цесця. Трохі позней прыданые прыедуць ці прыдуць. Перэд порогом постануць да спеваюць: Д зе ж наша дзевочка, дзе ж наш а невольніца? Чому з намі не вітаецца, на здароўе не путаецца? Ці по воду пошлёна, ці ў клецё замукнёна? Седзіць вона за скам'ёю, мед, віно перэд ею, Седзіць вона за століком з своім соколіком. Вона вуйдзе ў наметцы да кажному кланяецца, родне своёй. Спеваюць прыданые: Д а берэз'янко, мамко, познай да свою дочку. Учора була ў веночку, а цяпер у сарпаночку. Д а ўж э ведзе вона іх у хату. Родня ёго седзіць, ек зайдуць прыданые. Спеваюць: Галонька молодзёнька свого бацюхна прыгласіла, Д а на покуці посадзіла, да солодкім вінцэм напоіла. Чужнёйшые з- роду молодого ідуць домоў, а ее родня ўж э за столы. Спеваюць прыданые молодой: Ц ерэз мой сад, да церэз мое сёні Д а цецера лецела, Д а не даў мне бог, не судзіў мне бог, З а кого я хоцела, Д а з кого кпіла да смеяласа, Д а сама к тому попаласа. Про свекруху: Ой, лесом-бором да хмаронька ўступае, I м адзведзь рыкае. А ў нашое Галонькі Свекроў ліхая. — Вона будзе ліхая, а я буду добрая. Вона будзе ворчаці, а я буду моўчаці. Спевалі свекрусі: Д а сваха свасі покорыласа, шоб на нашу Галоньку не _ . сварылася. Ъо наш а I алонька вельмі маленька да на сон радзёнька. Не будзеце ее, ек певень пее, да будзёце ее, ек пастух товар жэнё
Дадатковыя словы
берэзянко, мацерю, скамёю
2 👁