Д а погордуй, бацюхно, погордуй, Д а ходя зімоньку мене погодуй. — Д а не буду, дзіця мое, гордоваць — Прыехалі госценькі, трэба оддаць. Д а завівацімуць. Росплётаюць ленту молодой, шо ў косе. Д а екі мужчына — косы мне, отрэжэ з іх трошэчкі, чудь, само хвосціка. Спеваюць: Не брат коску трэпле, да чужа чужэнща, 3 чужое да сторононькі, да з блізкое да мовонькі. Осмаляць да схаваю ць некуды. Д а нек заматаю ць косы, ек на коўпака. Вона плачэ. Спеваюць: Ох, мамонько моя, цепер я не твоя. Цепер я того пана, з кім на шлюбі стояла. Д а зьмуць хустку, перэвернуць да накрыюць. Цернбукою, семерыком, бувало, накрывалі. А хто i сарпанкою, ек була. 3 берэсдіны обруч да на ёй сарпанка. Седзіць молода накрыта, від схаваны. Спевалі ўжэ: Пятніца — почынальніца,; Субота — коровайніца, Недзеля — венчальніца, А ты, светы понедзёлку, Загубіў жэ нам дзеўку. П осадзілі под полщою, Н арадзш і молодзіцою. Спеваюць: Молодзёнькі Іваночко свого цёсценька просіць: «Ой, цесцюхно, да мой бацюхно, Д а не лекай жэ нас із дому, да отпраўляй додому.ў Ой, будзе мене татко ждаці да на мене да нарэкаці. Про молоду спеваюць: Ой, чого ты, Галонько, седзіш? Чому бацюхна не просіш? Бо ўжэ ж возы позавёрненые, а конікі позапрэжэные. Д а велі коню оброк даць. Д а нехай коні постояць. — Д а закуль прыдзе мой бацюхно. Ідзе бацюхно з вішнёвого саду, ведзе конючэнька позаду, А я, молодзёнька, да тому радзёнька. Я з вамі да готовенька, Ой, готова, готовусенька, я з вамі да радзюсенька. Молоды ўстае на лаву. Вон знімае образа, шо бацько й мацер покажуць. Д а кругом столоў ведуць іх. Старш ы маршалок, молоды коло марш алка, а молода позаду. За імі свецёлка з свечкамі. По сонцу обойдуць тры раз, да ўж э молода прошчаецца з бацьком й мацер'ю. Тры раз кланяласа ім, первому — бацьку. Ц эловала іх, братоў, сесцёр, цёток. Спеваюць: — Чого, молода мацюхно, чого ж ты так сільнюсенько плачэш? — Як жэ, мне, молодзёнькой, сільнюсенько не плакаць, Ш о усе пілі, усе говорылі, а мною молодою, заплацілі