Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

тэксты В Я С Е Л Л Е (ЗА КА Н ЧЭН Н Е) Нарадзілі молодзіцою 3 недзелі на понедзелок граюць, танцуюць до познёго боярые. Поспяць, да з световою зарою зы ходзяцца молоду ўвозіць. М олода строіцца. Д руж кі коснік у косу ўплётаюць, венка ёй на голову. М олодые поровень садзяцца на полу ці там на покуці. Весёлные за столы лезуць. Спеваюць боярые мацер: Пропіла маці дочку на солодком медочку, Д а, напіўшыса, скачэ, а проспаўшыса — плачэ. Добра було да медок піць, да недобра дзёлцэ робіць. Маці пла-ачэ! Спеваюць i бацьку: А ў сенечках, на крэслечку Галонька косу чэсала. Вона, чэшучы, говорыла: «Я бацюхну не мша. Мілей бацюхну горка гарэлка, чым я, молодзёнька. Усе пілі, усе говорылі, а мною заплацілі». I таку: Д а лецелі гусонькі церэз сад, да клікнулі Галоньку на посад. Ш то ж вам, гусонькі, до того? Е ў мене бацюхно для того. Ой, вон мене, молодзеньку, нарадзіць да вон мене на посадзі посадзіць. Ой, вон мене за голоўку подзержыць, шчасця, долі попросіць. Вупіваюць. Бацько пёрву налівае. Вуп'юць да закусяць. Поедзяць, жонкі спеваюць: Каменная пёчонька, вечор горыш да не вугорыш, Камёнейка да не роспаліш, М олодая дзевочка, вечор седзіш да не заплачэш, Бацюхна не розжаліш. — Розж алю бацюхна, ек пойду по застолейку. Кбскою да роспушчуса, а слёзкою обольюса, 3 бацюхном розыйдуса. Ету спевалі боярые, уродзі ек бацьку: Прыехалі вулёўцы, Просып а лі на столе чырвонцы