Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ШЫШКОВА'ТЫ прим. Квяцісты. От крам хороши, шишковаты! Луткі. ШЫ'Я ж. 1. Шыя. К свойму роду, хоць по шыю ў воду (прыказка). Сямурадцы. Абу шыя, то хомут будзе (прыказка). Старажоўцы. 2 перан. Прамежак паміж комінам i сцяною. Переложі, хлопче, лучіну ш черена ў шыю, вона уже вусохла. Пагост. От у шыі положила рукавіцы. Дварэд. У шыю положи гладышкі сушыццаі Аздамічы. 3 перан. Вузкі прамежак на сенажаці. Бярэжцы. Памянш. шыйка. Запясочча. ШЫЯ'ТКА ж. Саламяная бочачка для збожжа. Хотамель. ШЫЯ'ТЫ прим. 3 доўгай шыяй. Така шыята чапля, похожа на жураўля. Кароцічы. ШЭБЕ'НЬКАЦЦА незак. Кешкацца. Старі, годзі тобе шебенькацца коло етое горожі, у хату ідзі, дочка npiехала! Пагост. Шэбенькаюцца хлопцы на горэ. Запясочча. Бацько там косіць, да я коло его шэбенькаюса. Хачэнь. ( ШЭВЕЛГЦЦА незак. Шавяліцца. Шчось трава шэвёліцца под дубом. Кароцічы. ІПЭВЕЛІ'ЦЬ незак. Казытаць. Так то лоскотаць кажу ць, а шэвеліць — по-просцяцку. Крэмна: ШЭ'ВЕРОМ приел. Уроссып. Пошлі моі кури шэвером, дзе хочуць, ніколі не зогнаці. М. Малешава. ШЭВЕ'Ц м. Шавец. Не люблю шэўца — дзёгцем воняе, а краўца — рано ўставае (прымаўка). Сямурадцы. ШЭЛА'ЦЦА незак. Бадзяцца. Не хочуць, коб там шэлаліса. Аздамічы. ШЭ'ЛЕГ м. Нейкая істота? Я цебе боюса, ек ліхого шёлега. Запясочча. Д А н і шэ л е г а. Пра адсутнасць. Ані шэлега хлеба. Аздамічы. Ані шэлега гроши. Там жа. ШЭЛЕТНУЦЬ зак. Шаснуць. Кругом ціхенько, ані по волосу i не шэлёгне. Луткі. ШЭ'ЛЕСТ м. Казытанне. Вон боіцца шэлесту. Рубель. ШЭ'ЛЕХТ м. Тое ж. Кажуць, хто шэлехту боіцца, жонку любіть. Альпень. ШЭЛЕХЦЕТДЬ незак. Шалясцець. Колі раненько дзерево шэлехціць, будзе негода. В. Малешава. Шэлехчэ осінка — дождж будзе. Хотамель. ШЭЛЮГА'ЦЬ незак. Рабіць вялікія крокі. Дарма, шо стары, бач, як шэлюгае, не ўгонішса за ім. Пагост. 23. З а к