Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ШУ'ЕДЗЬ ж. Драбната. Не картоплі, а шуедзь, дробна вельмі. Аздамічы. Этые старые не так, а та шуедзь ек набежыць, то за імі нічога не зловіш. Луткі. ШУКА'ЦЬ незак. Шукадь. Бацько другу мацер шукаць будзе. Мачуль. Е пчоляры шукаюць ліпу тоўсту. Старажоўцы. Не шукайце за водою, да напроціў воды. Там жа. Мы ж не ведаем куды іці шукаць. Аздамічы. У місцы здороўя шукаюць! (прымаўка). Запясочча. Коб добрые груыбкі, то б елі i воўкі, а то муяса шукаюць (прыказка). Там жа. А Ш у к а ць б у м а г о ю. Расшукваць пісьмова. Давай его бумагою шукаць. Старажоўцы. Ш ук а ц ь пр а в а. Дабівацца законных правоў. Будом шукаць свого права. Луткі. Ш у к а ць рады. Шукаць ратунку. Вон жонцы рады шукаў. Сямурадцы. Ш ук а ць с i л 6. Шукаць пагібель. Сіло вон собе шукае. Пагост. ШУ'ЛА ж., ШУ'ЛО н. 1. Шула. Хлёў во ўсе шула. Хотамель. Шула. Аздамічы. 2 перан. Непаваротлівы чалавек. Гета шула тобе повернецца, гледзі! Верасніца. Памяти, шулко, шулцэ. У шулцэ засторонок робілі. Луткі. ШУЛЕ'ПА м. i ж. экспр. Недарэка. От шулепа: показваў, показваў ёму, як коні запрагаць, а вон ніяк не навучіцца. Пагост. Тоды шчо му зналі, шулёпу! Хачэнь. Ох, ты нерозборчыва шулепа, толкуй, толкуй, а воно не розбіраецца! М. Малешава. Ек я цепер шулепа, то мене стопталi б. Луткі. Ек оно гэтак гунуло, так я зробіласа шулепа. Старажоўцы. Памянш. ш у л ё п к а. Шулепка ты малы, нічого не понімаеш. Любавічы. ШУ'ЛЕТЮВАЛЫ прым. Прыдуркаваты. Воны пейт е шулеповатые. Сямурадцы. Шулеповаты ідзе так, абыкуды. Луткі. Шулеповаты. Запясочча. ШУ'ЛЬМАН м. экспр. Дурань. Шульман стары, шчо ты собе думает? В. Малешава. ШУЛЯ'К м. 1. Шуляк. Шуляк ек леціць, то свішчэ. Альтаны. Шулякё — таке коршачкі малёнькіе. Цераблічы. 2. Рыхлы качан капусты. Капуста не ўродзіласа, одные шулякі порослі. Луткі. 3. Недарэка. Ну й шуляк: корову ў жыто ідуць, а вон іх не отворочав! Пагост. I я, шуляк, послухала его, поехала. В. Малешава. Шуляк. Пагост. ШУЛЯКОВА'ТЫ прым. 1. Рыхлы, пуставаты. Качан 22* ззэ