була. Хотамель. Даўней под хату ставілі дубовые штандары. Аздамічы. ШТАНДАФЫНА ж. экспр. Тоўстая жанчына. Поўзе штандарына, жыр еле цягне. Верасніца. ШТАНКІ' мн. Пласцінкі пад шапкай у грыбах. Печэрыцы ростуць по nonacy, штанкі под нізом красненькіе, a зверху беленкіе. Сямігосцічы. ШТАНЬГ мн. Штаны. Воўчкь за штаны чэпляюцца, багато іх. Старажоўцы. Памянш. шт а н і к і, шт а нцэ. Ходзем, другіе штинікі наложым. Сямігосцічы. Булі колісь штанцэ полотняные, сорочкі тые по колено. Цераблічы. ШТАНГШЧЭ н. груб. Штаны. Начэпіць штанішчэ на ногі i трусіць! Хачэнь. ШТАПОВА'ЦЬ незак. 1. Весці дзве ніткі на снавалды пры снаванні красён. Дзве ніткі штапуе. Луткі. 2. Абкідваць. Луткі. ШТО'МЛЯ ж. Змрочны, панурысты чалавек. I на «добры д зе т» не отзываецца, от штомля! Пагост. ШТО'МЛІШЧЭ н. груб. Тое ж. Сунецца, бу хмара чорна, штомлішчэ етэ. Пагост. ШТО'РМОМ м. Вялізнай чарадою, гуртам, хмараю. Ек вуведуща, подростуць, то штормом ходзяць тые качки Кароцічы. ІІІТРО'КНУЦЬ зак. Балбатнуць. Штрокнуў не тэ, чорт за езык поцягнуў. Цераблічы. ШТРЫХО'УКА ж. Стрыхоўка. У штрыхоўкі е рубчыкі i ручка. Верасніца. ШТУ'КА ж. метаф. Істота. Рысь — то урэдна штука! Запясочча. ШТУРХА'Н м. Удар. За косы рвала, штурханоў ногою надавала. Чэрнічы. ШТУРХА'ЦЬ, ШТЫРХА'ЦЬ, ШТЫ'ХАЦЬ незак. Штурхаць. Вона штурхае, шоб я спевала. Луткі. Бацько дома штурхае — вучыса! Чэрнічы. На возу штырхае, ек труско. Аздамічы. Вон штыхае ее — не ni, а вона чарку цягне. Мачуль. ШТУФХНУ'ЦЬ, ШТЫФХНУ'ЦЬ, ШТЫРХАНУ'ЦЬ, ШТЬРХНУЦЬ зак. Штурхнуць. Штурхнуць мене, а далей дай ёгд штурхну добрэ! Верасніца. Чдботы рэзінову бояцца, дзе іх штырхнеш дай проб'еш. Кароцічы. Штырхануць. Дварэц. Штыхнуць. Альтаны. ШТЫ'БАЛО н. Высокі, худы чалавек. Ек екі велікі 22. Зак
Дадатковыя словы
пробеш, штаповаць, штйнікі, штрыхоука, штурхнўць, штуфхнуць, штыбало, штырхаць, штыфхнуць, штыхаць, штўрхае, ііітрокнуць
3 👁