Возле дорогі я одзін раз бачыла i на могліцах сердзечнік. Одна ў нас серцэм болела, то она нарыла. М. Малешава. У сердзечніку вуросце таке бу сердцэ з цветочка, Чэрнічы. СЕФДЗЩЦА незак. Злавацца. Жонкі сердзяцца, шо на іх жыці не буу корогод. Хачэнь. СЕРДОВАТДЬ незак. Тое ж. Не сердуйце, дзеду, я ж не назнарок. Рубель. СЕФКА ж. Малодзіва. Серка — першэ молоко, шо хоць ножэм рэж. Мачуль. О, шчэ серка, не можна есці. Альпень. Mi кажом серка, здойваем да варымо, да емо. В. Малешава. СЕФНІКІ мн. Запалкі. Не курыў, а сернікі ў ёго е. Луткі. Памянш. с ё р н і ч к і. Хотамель. СЕРОУНО', СЕРЭУНО' прысл. Усё роўна. Серэўно воны цепер не прыедуць. Кароцічы. СЕРП м. 1. Серп. Ек дожном, то кідаём серпа чэрэз голову тры раз. Хачэнь. Бало, кажуць — не несі серпа ў хату, бо будзе дождж (павер'е). Луткі. Ішла Ганджа жыто жаць, забула серпа ўзяць, вернулас по серпа, хлеба не ўзела i весь д зет дома була (з песні). Старажоўцы. 2 перан. Здобнае печыва, якое пяклі на саракі для дзевачак. Запясочча. СЕРПОРЭ'З м. Крываўнік. Серпорэз тожэ зелье, добрэ од жывота, од поносу. Луткі. Ек порэжэш, то серпорэз кроу утайвае. Альпень. СЕРПОРЭ'ЗШК м. Тое ж. Еслі больны чоловек серэдзіною — серпорэзнік п'юць. Хачэнь. Помогав од жолудка серпорэзнік. Луткі. Ек порэжом палца, то прыкладаем серпорэзнік к рані. Кароцічы. СЕРУ'ХА ж. 1. Павітуха. Серу ха ў лне кожухом да поблутала лён. М. Малешава. Поскудне зелье серуха, круціць лён. Пагост. 2. Від асакі. Осока на купіні жыве, а серуха поўз купіну. Цераблічы. СЕФЦЭ н. 1. Сэрца. Слабе, бабко, твойе серцо. Дварэц. От серца ў мене, голову кідае у бок. Старажоўцы. Не, я с своім здороўем не жыціму: у мене й серцэ, i гэтые нерву, i даўленне — усе ў мене. Сямурадцы. Попоплакала по том сыну, серцэ ослабело І сама пошла ў землю. Сямігосцічы. 2. Асяродак, стрыжань. У смородніку серцэ велікэ, проткне — да й чубук готові. Сямігосцічы. Серцэ з рогозу, крохке таке елі. Цераблічы. 3. Язык у звану. Серцэ е ў зване. Сямігосцічы. У звоноку зо
Дадатковыя словы
кўпіну, павере, пюць, серпорэзшк
1 👁