Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

над сеньмі е ў чэшчы.Ж. Малешава. Гомона нейка ў сенях. Старажоўцы. Памянш. с e н к i, с ё н ь к i. От зразу збудуйе хатку, дале сенкі i жыве. Тураў. Сенькі цекуць, а куры поўлётаюць з йіх да на огород. Ж. Малешава. Ішоў, упаў у сеньках i пом'ёр. В. Малешава. СЕНГНА ж. 1. Сена (у малой колькасці). У нас нема ŭ сеніны, окрдм шчо целяці скосілі косцерэву. Пагост. Трэбо ўсе ў суботу поробіць, коб у недзелю небегаць ні no сеніну, ні no зеліну. Хачэнь. 2. Адно каліва сена. Не пропала ні одна сеніна, так хорошо ела корова сено. Дварэц. СЕННГК м. Матрац, сяннік. Аздамічы. СЕ'НО н. Сена. Сена мало, а грэбці богато. Ж. Малешава. Воно едкё, тэ сено. Старажоўцы. До Юр'я шоб було сено i ў дурня, i на Міколу — подавай да вілы закідай (прымаўка). В. Малешава. А С о б а к ам сено к о с i ц ь. Бадзяцца невядома дзе. Бацька собакам сено косіць. Луткі. СЕНО'ЖАЦЬ ж. Сенажаць. Сенокос — ето цепер обшчый, а колісь того i того сеножаць була. Запясочча. Покажэце, дзе ваша та сеножаць. Хачэнь. Каліноў куст — то була колісь мого бацька сеножаць. Бярэжцы. СЕНОКО'С м. Тое ж. На той сенокос неможно достацца. М. Малешава. За ржою сенокос, а дома буў попас, а цепер зробілі за ржой попас, а дома сенокос. Хачэнь. За Погостом наш сенокос. Там жа. СЕ'НЦЫ мн. Сенцы. Сямігосцічы. СЕНЯ'К м. Матрац, сяннік. Хотамель. СЕНЯНГК м. Тое ж. Аздамічы. СЕНЯ'НКА ж. Тое ж. Альтаны. СЕФА ж. Малодзіва. Алынаны. СЕРБА'ЦЬ незак. Сёрбаць. Петро сёрбае юшку ў шапцы, не скіне, глухі стане колі так. М. Малешава. От сербае, ужэ прыпаў к місі. Дварэц. СЕРБЕНУТДЬ зак. 1. Сербануць. Сербенуць стравы ложку не хочэ аніяк. Луткі. 2 перан. Стукнуць, сцебануць. Ге (так) ек сербену, то ты ў мене помніцьмеш! Алынаны. СЕРБІЯ'НОЧКА ж. Танец. Танцовалі сербіяночку по двух, ногамі прыстуквалі. Хачэнь. СЕФГІ мн. Вушкі пад шыяй у свіней. У моёй свіні порослі сергі. M. Малешава. СЕРДЗЕ'ЧНІК м. Сардэчнік, сінегаловік плоскі