ЦЯ'ГЛЫ прым. Цягавіты, вынослівы. Тые бабі цяглые! Запясочча. ЦЯЖ м. 1. Сцёк вады. Рыба пошла на цяж. Альшаны. Смуга ніжэйша есць, там цяж больша. Хотамель. Шоб цяж воды було, то там лобкі векамі б'юцца. Там жа. 2. Раменная вяроўка, пры дапамозе якой падымалі вуллі. Хотамель. 3. Гняздо з вашчыны ў вуллі. У вульі до самое подкі цяж, да з медом. Мачуль. 4. Дышаль. Аздамічы. ЦЯЛЁГА ж. Расцягнуты воз, на якім перавозяць доўгія бярвенні. Альшаны. ЦЯ'МІЦЦА незак. Прападаць. Ідзі хлеб помогі несці.— Не хочу, мамо. Я буду тут.— Шчоп ты цяміласа. Вон жэ с сеткі падае! Сямігосцічы. Шчоп гэта война цямілася, шчоп ее ніхто не знаў! Там жа. Не показвайса, хай вон цяміцца! Там жа. ЦЯ'МЩЬ незак. 1. Кеміць. Не цямяць нічого, а нос свой усуне сюды. Верасніца. Старэ не цяміць, бі дзіця. В. Малешава. А вона така стара, шо ўжэ нічого не цяміць. М. Малешава. Заморочылі голову, шчо нічого не цямлю. Кароцічы. Вон цяміў, шо бук можэ сколоць, хоць п'яны. Цераблічы. Хорошая голова ў его, вон тяміть. Альпень. 2. Уяўляць, прыпамінаць. Ты цяміш, шо то за муш, шо крыла е? Рычоў. Не цямілі жыць колісь. Аздамічы. Стары чоловек не цяміць, як залезці на дзерэво. Рубель. ЦЯ'ПКА ж. Матыка. Дзедуро, поджыргай цяпку, бо я поцду полоць. М. Малешава. ЦЯ'УКАЦЬ незак. 1. Цяўкаць. Сучка прышла да цяукае. Запясочча. Шчэнята цяўкаюць. Аздамічы. 2 перан. экспр. Гаварыць. Цяўкае бес перэстанку. Верасніца. ЦЯ'ХНУЦЬ зак. Стукнуць, ляснуць. Екраз по тому стоўбу ек цяхнуло да i по ему (пра маланку). Дварэц. ЦЯЦЬ зак. А Ц я ц ь п е с н я к а. Запець песню. Бабу ек тнуць песняка! Альшаны. ЧАБО'Р м. Чабор. Чабор от простуды, от кашлю. Ха~ чэнь. Чобдр — колючая трава. Бярэжцы. ЧАБУРА'КНУЦЬ зак. экспр. Паваліць. Маці чабу
Дадатковыя словы
бюцца, дзедўро, пяны, цямщь, цяпка, цяукаць, цяхнуць, чабуракнуць
1 👁