другіе цэўкі сучуць. Хачэнь. Памянш. ц ы л о ч к a. Пража на цылочку навіта. Запясочча. ЦЮ'КАЦЬ незак. Цюкаць. Нехто ўсе цюкае сякераю. Луткі. ЦКУКНУЦЬ зак. метаф. Успомніцца. Цюкнуло мене, шо ў его нешчо e таке, поганэ. M. Малешава. Ей цюкнуло, шо то за вона. Луткі. ЦКУПЦІК м. Шпянёк. У бабцы е такі цюпцік, шо ў колоду забіваюць. Сямурадцы. ЦКУЦЬКА м. экспр. Сабака. Ня-ня-ня, цюцько! Альтаны. ЦКУПА ж. Малако з накрышаным хлебам. Налі, унучко, молока ў міску, да я цюпу собе зроблю, на мое зубу екраз еда добра. Пагост. ЦКУПЛІК м. Хвосцік; храсток. Картоплі с цюплікамі — не одорвеш. В. Малешава. ЦЮТШДК м. Тое ж. Того самого кончыка, того цюпціка отсекаюць у ката. М. Малешава. ЦЮРЛЮВА'ЦЬ незак. экспр. Пець (пра жаваранка). Так i пошоў цюрлюваць жаворонок. В. Малешава. ЦКУЦЯ м. Сабака (у размове з дзецьмі). Не плач, во цюця ідзе. Запясочча. Наворыла Муця, шо не поесь i цюця (прымаўка). Старажоўцы. ЦЮ'ЦІК м. 1 экспр. Сабака. Цюцік хлам папу з маслом! Цераблічы. 2. Калок для нацягвання навою з палатном. Цюцік — шоб полоценнэ вороціло не отходзіло. М. Малешава. Ох, мой цюцік у полоценном вороцілі поломаўса. Верасніца. 3. Хвосцік у гарбузе. Цюцік одбіўса, гарбуза зогніе. Дварэц. ЦЮ-ЦЮ-ЦЮ выкл. Выгукі, якімі падклікаюць сабак. Собачэня зовуць цю-цю-цю. Сямурадцы. ЦЮЦКУН, ЦІЦКУН м. Тытунь. Курылі цюцюн. Beрасніца. Вон нішчо не есць, ему только курэніе, одно цюцюн ему. Луткі. Цюцюн пасынковала. Кароцічы. ЦЮЦЮНЕ'Ц м. Тое ж. Курэц на чужы цюцюнец (прымаўка). Запясочча. ЦЮЦЮНГНА ж. Каліва тытуню. Я сам триста злотых штрапу заплаціў при Польшчы за тры цюцюніны. Цераблічы. ЦЯТА ж. 1. Імкненне, жаданне. Не було охоты, цягі, не цягло до его. М. Малешава. 2. Цяга. Шчо вушкі, то нема моцнойе цягі ў одрыні. Дварэц
Дадатковыя словы
гарбўза
2 👁