Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

часнок. Зайчыкова цыбуля e на сенокосе. Старажоўцы. Д з і к а цы б ў л ь к а. Toe ж. Вароніна. ЦЬГБЫ мн. Доўгія ногі. Кароцічы. ЦЫГА'Н м. 1. Касцёр з трэсак сярод хаты для абагрэва. Клалі цыгана посерэд хаты, ежэлі морозы. В. Maлешава. Долі цыгана клалі з лупікоў, кругом дзеці стоящ дэ грэюцца. Запясочча. 2. Цёмнавалосы, загарэлы хлопец, мужчына. Пагост. 3. Цыган. Нема твое мацер, цыганы ўхопілі (жарт). Хачэнь. Ек ходзілі на сено, ек цыгане поробіліса норные. M. Малешава. ЦЫГА'НІЦЬ незак. экспр. Выпрошваць. Потходзяшчы хлопчак по селу шчэ цыганіць. Луткі. Цыганка пошла по дзерэўні цыганіць. Там жа. ЦЫГА'НКА ж. 1. Чорнавалосая, загарэлая жанчына. Верасніца. 2. Сорт яблыкаў. Аж голле гнецца, так багато на яблуні яблук-цыганок. Верасніца. Цыганкі цвёрдые, воны зімніе, такіе красные. Луткі. 3. Сорт фасолі. Цыганка расце перэд вокнамі. Уецца по ніцы, або палцы. Цвіце красным цветом. M. Малешава. 4. Плотка. Альтаны. 5. Цыганка. Тура у.Памянш. ц ы г а н о ч к а. Запясочча. ЦЫГЛАНКГ мн. А У ц ы г д а н к і. Дзіцячая гульня ў каменьчыкі. У цыгланкі гулялі, пуяць каменчыкаў бралі i паткідвалі. Луткі. ЦЫТЛЯ ж. Высокая хударлявая дзяўчына. Гэтые цыглі позбіраюцца коло клуба i рогочуць (пра дзяўчынак-падросткаў). Луткі. ЦЫТРА ж. Міфічная істота. Не йдзеце, бо цыгра ўхопіць ды ўб'е каменною цыцкою. Пагост. ЦЫ'МБЕЛ м. Даўганогі чалавек. Луткі. ЦЫНА'МОНТ м. Карыца. Мачуль. ЦЫ'НБАЛО м. Даўганогі чалавек. Цынбало пойшло. Цыбаты, ногі тонюсенькіе. Луткі. ЦЬГНГЕЛЬ м. Спускавы кручок у стрэльбе. Мачуль. ЦЬГПЕЛЬ м. Пясчаная каса на рацэ. Озмём волоком за того цыпеля, там будзе рыбка. Запясочча. ЦЫ'ПОЧКІ мн. А Н а ц ып о ч к а х. На пальцах ног. На цыпочках прышоў, шоб не розбудзіць. М. Малешава. ЦЫФКАЦЬ незак. Цвыркаць. Цыркун цыркае. Бярэжцы. ЦЫРКУФ м. Цвыркун; конік. Цыркуны скачуць по лугу. В. Малешава. Цыркуноў у хату з болонья прынесеце, то я буду погоду ведаць. Ек на погоду, то цыркуны