усёдно ж хванды булі. Верасніца. У свіццы белой з фандали ззаду йдзе. Сямігосцічы. Світа пойіыта ў фанды. B. Малешава. ХВАНЕФ, ФАНЕФ м. Фанера. Там робілі хванер. Пагост. Фанер. Цераблічы. ХВАРТУ'Х м. Фартух. Ек я ходзіла ў цэркоў, то прыпнула нового чырвоного хвартуха. Кароцічы. I ты, хвартушэ} злы душэ, npoci бога я i ты, шоб прышлі сваты (прымаўка). Хачэнь. ХВАРТУШЫ'НА ж. Тое ж. Шчо му, пане, просцелемо? Я просцелю жупеніну, а ты, дзеўко, хвартушыну (з песні). Пагост. ХВА'СТОВАЦЦА незак. Хваліцца, выхваляцца. А ты рад, хвастуесса рыбою. Луткі. ХВАТАНУ'ЦЬ зак. Хапануць. Штухнуў его, а вон хватануў за ногу дай отсёк носка. Верасніца. ХВАТА'ЦЦА незак. Хапацца, хватацца. Да плуві ж, плуві, да сыночок, ржою, да не хватайса за берэжочок рукою (з песні). Пагост. ХВАТА'ЦЬ незак. 1. Хапаць. Молодых хватае, дзевок i хлопцоў. Хотамель. Хата то веліка, места ў ей хватае, да холодна. Пагост. Хватае на зіму дроў. Там жа. 2. Лавіць, хватаць. Шышкі кідаюць на стрэхі, а дзеці хватаюць. М. Малешава. А Н е х в а т а ц ь го р ла. Не быць у дастатковай колькасці. От ужэ мелочная, не хватае з ее горла, у сё мало, свет заняло б i шчэ мало. М. Малешава. ХВА'ТКІ прым. Хвацкі, хуткі, рухавы. Ленуецца чоловек, до роботы не хваткі. В. Малешава. ХВА'ТОМ прысл. Спешна. Перэд святом — хватом (прымаўка). Запясочча. ХВАЦЕЦЬ зак. Хапіць. Ох, цёточко, голубонько, бороне божэ хваціць одного чоловека, не трэ двананцаць. Луткі. Хваціць часу, зробіць шчыта. Дварэц. Хваціло б ім! Там жа. ХВА'ЦКІ прым. Хвацкі, хуткі, рухавы. Хвацкі хлопчак росце ў Вулі, нікого не боіцца. Верасніца. ХВГКУС, ФЕКУС м. Фікус. Хвікус. Пагост. Фікус. Верасніца. Хвігус. Хотамель. ХВІ'ЛЯ, ФІ'ЛЯ ж. Непагадзь, снежны буран. Така хвіля зробіцца, слізота, вецёр. Аздамічы. Хвіля з мора, вецёр с поля (з песні). Альпень. Філя — буран з дошчэм
Дадатковыя словы
зрббіць, хвартушына, хвастовацца, хватануць
3 👁