будэе жыць на свеці да, кажэ, ёгд ў рэцэ утдп'яць (з казкі). B. Малешава. УТО'ПЛЕНІК м. Тапелец. Уся рыба утопленікоў любіць. Запясочча. УТО'ПЛЕНЫ дзеепрым. Затоплены, заліты вадой. Болонье усе чысто утоплено водою. Кароцічы. Толькі гурпинчык буў без воды, а то усе утоплено. Сямурадцы. УТО'ПЛІВАЦЬ незак. Затапляць, заліваць, Я жыву на гострові, кругом мое хаты вода; то вона мене утоплівае i неможно вуйці на двор. М. Малешава. УТО'ПНУЦЬ зак. Утапіцца. Купаўса дай утоп. Пагост. УТОПТА'ЦЬ зак. экспр. Загнаць, запіхаць. Той стары куды-нібудзь утопчэ корбу, шоб поелі. Луткі. УТОФА, ОУТОФА ж. Утора (у бочцы). Уторы. Аздамічы. Трэбо оўторы зарёзаць. Пагост. УТОРГОВА'ЦЬ зак. Утаргаваць, выручыць. Продал! поросят, рублей пяцьсот уторговалі. Кароцічы. Вон, бало, болыи уторгуе, чым купец. Там жа. УТОФНУЦЬ зак. Уторкнуць. Запясочча. УТОРО'ПЩЦА зак. Утаропіцда, уставіцца. Шчо ты уторопіласа на мене? Запясочча. УТОФЧВАЦЬ незак. Выторкваць, высоўваць. А кожушкі голову уторчваюць. М. Малешава. УТОФЧЫЦЬ зак. Уторкнуць. У берег уторчылі палку. Альшаны. УТОФЫЧ м. Уторнік (бондарская прылада). Запясочча. УТО'УШЧ прысл. У таўшчыню. Верха скрэмвае, шоб утоўшч хвоя росла, шоб вёцёр ее не махаў, Цераблічы. УТОЧЫ'ЦЬ зак. Усунуць, уціснуць. Така густа трава,, шо рукі не уточыш. Бярэжцы. Дурна голова i ногі уточыць (прымаўка). Аздамічы. УТРАВІ'ЦЬ зак. Вывучыць, вымуштраваць (маладога паляўнічага сабаку). Утравіць ёго трэба, каб вон стаў, як стары. Аздамічы. УТРА'ТА ж. Страта. У его утрата — пропала корова. Крэмна. У'ТРО н. Раніца, ранак. Добро утро! (ранішняе вітанне). Запясочча. УТРО'БЕЦЬ ж. Панос, бягунка. Проківу напар, нашей i пройдзе одразу утробець. М. Малешава. УТРО'БЫ мн. Унутранасці, вантробы. Мачуль
Дадатковыя словы
гбстрові, гурпйнчык, жўшкі, корбў, нбгі, утбпленікоў, утбплі, утбрчылі, утбчыш, утдпяць, утоплены, утопліваць, утопнуць, утоптаць, уторговаць, уторопщца, утоушч, утробы
0 👁