УТА'ЙВАЦЬ незак. Спыняць, затрымліваць. Cepnoрез добро утайвае кроў, як порежеш. Альпень. УТА'ЛОВАЦЬ зак. Заціскаць, замучыць. У талуe ее кот дай не жыва, тая мыш. Запясочча. УТАМОВА'ЦЬ зак. Утаймаваць, суняць, супакоіць. Утамоваць не можна, так льецца кроу. Бярэжцы. Так плакала, шчо не могла утамоваць ее. М. Малешава, До того розрэўлосо дзіця, шчо не можно утамоваць. Луткі. УТАХТОФЫЦЬ зак. Запіхнуць, запраторыць. Утахторылі того дзеда,. то i заре нема. М. Малешава. УТА'ЦЬ зак. Увагнуцца, прагнуцца. Шоб не утала подошва, то бёрэст кладу ць. Дварэц. УТО'К, ВУТО'К м. Уток, пража для натыкання асновы. На уток купіла белі. Аздамічы. Ек зайдзе суседка к суседцы, то кажэ: «Скоро, спешно шоб сновалос г на вуток оставалос» (калі снуюць кроены). М. Малешава. УТОЛГЦЬ зак. Задаволіць, насыціць. Его не ўтоліш, аніяк не под'есць. Сямігосцічы. УТОЛМА'ЧЫЦЬ зак. Растлумачыць, вытлумачыць. Мама утолмачыла пусточку, чому вона так называецца. Хотамель. УТОЛЯ'ЦЬ незак. Супыняць, супакойваць. Чорн'щы утоляюць понос. Сямігосцічы. УТОМГЦЦА зак. Стаміцца, змарыцца. А.той. дзед ішоў, ішоў да ужэ утоміўса. Бярэжцы. Баба утоміласа, ходзіла далёко. В. Малешава. УТО'МЛЕНЫ дзеепрым. Стомлены, змораны. Не жэні коня, вон утомлены. В. Малешава. Наверно, буў утомлены, да его схопіла суторга. Там жа. УТО'МЛІВО н. Стома, змора. Машына не знав ніякого утомліва. Дварэц. УТО'МЛІВОСЦЬ ж. Стомленасць, зморанасць. Утомлівосць е, бо далеко ходзілі. М. Малешава. УТОНУ'ЦЬ зак. Патануць, утапіцца. Не йдзі на вод у— не утднеш (прымаўка). Талмачава. УТОПІ'ЦЦА зак. Утапіцца. Ехаў дубом i утопіўса. Хотамель. Думалі, шчо не перэплавімо корову, думалі, шчо утдпіцца. Пагост. Свінья утопіцца, поплыла ў Печышчэ! Старажоўцы. Дзе хто утопіцца i пужае там.. Бярэжцы. Кажуць, шо некі король утомуса за кладбішчэм, там буў бродок, то звалі Крролёў брод. Луткі. УТОПГЦЬ зак. Утаніць. Кажэ, Дзеніс шчэ сем год
Дадатковыя словы
подесць, пўсточку, сўторга, утайваць, уталоваць, утаць, утолмачыць, утоляць, утомўса, утонуць, чорнщы, ўтбліш
1 👁