Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

вае. Там жа. Осіну ек обцерэбваеш, остаёцца сучок, вон тбусты, а потом унывав. Старажоўцы. УНЫФЫЦЦА зак. Унурыцца. Бярэжцы. УНЫ'ЦЬ зак. Усохнуць, высахнуць, страціць жыццёвыя сілы. От ужэ уныла, над гэтой машыною сёдзяI Кароцічы. УНЬ часц. Вунь. Унь то ролья, а там бор. Цераблічы. У'НЬНЕНЕчасц. Тое ж. Уньненё дзе вон! Пагост. УОБЕ'ДА прысл. Пад абед, у полудзень. Прышоў уобёда з рэкі. Хачэнь. УПАДА'ЦЬ незак. Упадаць, улівацца. Прыпець, тому шо тры п'яць рэчок упадае. В. Малешава. УПА'ДОК м. Згуба, страта. Упадок бувае у хазяйстві: упадкі у свінях старых, або поросятка вумерзлі — то упадок. В. Малешава. Паморак, пошасць (у праклёнах, лаянцы). Кыш, шчоб вас упадок побраў! Альпень. Бежыш — бежы к упадку! Луткі. Ну, на упадка гэтые собикі?! Мачуль. Упадок его вёдае, шчо вон за чоловёк! Там жа. Упадкі цебе не вдзьмуць! Бярэжцы. УПАКОВА'ЦЬ зак. Утаптаць, уперці. Кухайку упаковала ў гразь. Сямігосцічы. А вон усе упаковаў у тую будку. Хачэнь. УПАФТО прысл. Упарта, настойліва. Як захочэ упарто, то справіць. Дварэц. УПАФТБІ прым. Упарты. Вот у парты, хоць колка востры на голо её. М. Малешава. Вон такі неупрошоны, упарты такь! Аздамічы. От вона упарта, натурліва, анішчб не хочэ послухаць. Бярэжцы. Настырны. Упартэ дзіця було, бушоўшк буў, подскаком бегаў. Бярэжцы. УПАФЦЩЦА незак. Працівіцца, упарціцца. Бацько упарціцца, не пускав ехаць туды. М. Малешава. Вона упарціцца i есць не есць, така нічога дзёўка. Там жа. УПАФЫЦЦА зак. 1. Упрэць, разварыцца. Ек упарацца яблука, то воны м'яккіе. Хачэнь. 2 перан. Спацець. Аздамічы. УПА'СЕНЫ дзеепрым. Укормлены. Лось такі упасены, велікі. Альшаны. А шчо ему, упасеному быку, робщъ?! Цераблічы. УПА'СЦІ зак. 1. Упасці, зваліцца. Учоро за дзенъ мало упало яблок. Хачэнь. Не ідзі, шчэ упадзёш у воду! Дварэц. Хлеб як упадзе з рукь, то кажуць: нехто голодны спешыць додому. Луткі. Прышоў Петрок, упаў лісток, а як прышоў Ілья, то упало два (прымаўка). Кароцічы