УНЕДА'НЬІ прым. Няўдалы. От унеданэ дзіця, cyxś, не росце. Сямігосцічьі. УНЕ'СЦІ зак. Унесці, прынесці. Унесі ў хату стаў да будам навіваць кросна. M. Малешава. УНё ', УНЁО' часц. Вунь, вунь там. Унё корова, о! Бярэжцы. Унёо. Запясочча. УНІ'З прысл. Уніз. A онэ з горы да ўніз! Пагост. Дале з боку ужэ, зноў перэкруціласа, ужэ моя голова пошла ўніз, a ногі угдру. Мачуль. Уніз па цячэнню. Лодка плыве ўніз. Верасніца. УНІЗУ' прысл. Унізе. А тут унізу нема ўжэ зубду. Пагост. Унізу, у долхні прыцягае гром. Сямігосцічы. УНІ'М л. Д Б е з уні му. Бесперапынна. Говору без ун'іму. Запясочча. у н г ш к н у ц ь зак. Заціхнуць. Цепер вона ўжэ унішкла, а то рады не было. М. Малешава. УНГШЧЫЦЦА зак. Прыціхнуць, сцішыцца. А вон собе унішчыўса i седзіць— мо спіць? Луткі. УНО'ВО прысл. Нанава. Давии уново рожжывацца после войны. Старажоўцы. УНО'СЛІВУ прым. Злапамятлівы. Луткі. УНОЧЭ' прысл. Уночы, ноччу. Уночэ на Шцкого яме зашэрхло. Сямігосцічы. Уночэ хлопцы ўсю клубшку порвалі, пом'ялі. M. Малешава. УНУ'К м. Унук. Запясочча. УНУ'КА ж. Унучка. Это унука моя, сынова дзёвочка. Старажоўцы. Моя унука бацька не бачыла i не знае. Сямігосцічы. Прыходзіла з унукою. Запясочча. УНУ'КОУ прым. Унукаў. Унуковых дзецёй догледаю. В. Малешава. УНУФЫСТЫ прым. Натурлівы, упарты. Верасніца. УНУФЫЦЦА зак. Панурыцца, апусціць галаву. Унурыўса i седзіць, нічого не говорыць. Рыдча. Унурыўса ў кніжку. Альшаны. УНУФЭНЫ прым. Пануры, змрочны. Як не вуп'е, то ўжэ унурэны хддзіцьЛурзу. УНУЧА'ТА мн. Унукі. У мене унучата i праўнучата ужэ болыйые. Сямігосцічы. УНУЧЭНЯ' н. Унучак, унучка. Бярэжцы. Памянш. у н у ч э н я т к о. Унучэнятко, сваха, твоё? Луткі. УНЫВА'ЦЬ незак. Сохнуць, усыхаць, чахнуць. Унывае хвоя, бач ека зробіласа. Цераблічы. Чоловек унывае, шо покінула жонка. M. Малешава. Унушыў собё, то уны
Дадатковыя словы
бўдам, вупе, вўп'е, говорў, давйй, зубдў, помялі, унбво, унеданьі, уносліву, унукоу, унываць, унізў, унім, уніму, унўка, унўковых, унўкою, унўрэны, хддзіцьлурзў
1 👁