Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

рох бакоў. Тынорына — тоўста колода на чотыры бокі чэсана. Цераблічы. ТЫНК м. 1. Тынк. A тынк робіцца з гліньі i песку. Tyраў. 2. Штакет. Плот огородіў тынком. Альпень. ТЫНКОВА'ЦЬ незак. Тынкаваць. Ужэ i му свою хату тынковалі. Т.ураў. Хату тынкуюць летом. Дварэц.. ТЬГНЯ ж. Густы я балотныя зараснікі. А то тут була така тыня, така воўкоўня, онно воўкі бегалі. Цераблічы. Зашла у таку тыню, шчо не вубрусці. Там жа. ТЫФЗАЦЬ незак. Тузаць, торгаць. Дзень будзеш стояць i не бачыць, ці тырзае карась, ці не. Луткі. Тырзаюць основу (пасля вымочвання). Там жа. ТЫФКАЛО н. Д У т ыр к а л о. Дзіцячая гульня ў вайну; у час гульні крычаць «ты-рр!» — страляюць. Запясочча. ТЫРСА' ж. Пілавінне. Колонку тырсою обсыпала, i зімою не замерзае. Чэрнічы. У тырсе лёд лето лежыць. Пагост. ТЫРЧА'ЦЬ незак. Тарчаць. Убачыў, шо голова тырчріць. Хачэнь. ТЫРЫТАЦЬ незак. Трэсці (пра электрычнасць). Свет тырыгае. Запясочча. ТЬГСЕЧА ліч. Тысяча. Дзве веселы робілі, то поўторы тысечы пошло на однэ. Луткі. Тысеча людзей у Погосці, а тысеча мо з'ехала. Пагост. ТЬГЦНУЦЬ зак. Тыднуць. Я тыц на двор! Запясочча. ТЬГЧАЦЬ незак. Соваць, усоўваць, тыкадь. Не тычай пальца ў воду. Альшаны. ТЬРЧКА ж. Тычка. Тычкі на хвосолю ставяць. Запясочча. Поставілі тычкі на тычкову боб. M. Малешава. Byросла дзеўка, ек тычка! Там жа. Тычок нарубай на помидоры. Пагост. Малады парастак ад пня. Тычка на пню выросла. Альпень. ТЬГЧЫЦЬ незак. Торкаць, уторкваць. Трэба тычкі тычыць. Альшаны. ТЭ'БЕЛЬ, ТЭ'БЕЛ, ТЭ'БОЛ м. 1. Тэбель. Хотамель. 2. Драўляны цвік, шпунт. Тэбель з дзерэва сціраецца (на полазе). Верасніца. Забіць тэбля ў тоўстэ дзерэво, шоб однэ одного дзержало. Сямігосцічы. Здоровуе шчэ тэблы ў капліцы, бо с мо лістые. Пагост. Тубол. Там жа. 3. Выступ у бервяне, які заходзіць у паз другого бервяна пры складванні зруба. Тэбел. Кародічы