ТУМА'Н м. 1. Туман.. Молочны туман, да грібу будуц. Запясочча. По логах туман ек молоко. Пагост. 2 перан. Неадукаваны, цёмны чалавек. Тоды людзі туманы булі, нічого не ведалі. Крэмна. А Т у м а н на п у с ц і ц ь. Адурманіць, абмануць. Ужэ вон еты туман напусціў i на іх, на этих жонок. Бярэжцы. Цыганка туман напусціць, то жонка сама усе оддае. Тураў. ТУМАТіІЦЦА незак. Туманіцца. Туманіцца ў вочох од слёз. Пагост. ТУ'МНО прысл. Змрочна, няясна, мутна, туманна. Тумно, нічого не відно. Мачуль. Я к туман, то тумно. В. Малешава. Ек добро очы не гледзяць, то тумно. Старажоўцы. Сонца нема, хмарно, тумно. Луткі. Зарэ нема погоды, тумно. М. Малешава. От мне i сейчас уродзі туман, тумно. Буразі. Мне тумно ў вочах стало, зоры посыпаліса. Сямурадцы. Тумно, тумно, только відзен зелёны дубочок (з песні). Аздащчы. ТУ'МНЫ прым. Мутны, няясны, матавы, без бляску. Его муй не муй — усе одно неке таке тумнэ дзерэво (пра стальніцу). Верасніца. От екіе тумные фотокарточкі, нічого не відно. Цераблічы. Блёкот цвіце тумным i чорнэ насенье ў голоўках. Там жа. ТУПАНГНА ж. Тупанне, хаджэнне. Там столько тупаніны коло его! Сямігосцічы. ТУ'ПАЦЬ незак. Таптацца, тупаць. Тупаймо, шоб ноei не змерзлі. Пагост. Ту пай, бо зарэ будзеш у зубах воука. Луткі. Шчо вон ту пае, дай i ему шчо-небудзь (пра сабаку). В. Малешава. ТУПЕНУЦЬ незак. Тупацець. Так етые коні так тупеняць! Запясочча. ТУПГЦА ж. экспр. 1. Тупая сякера, нож i інш. От тупіца, а не нож, i на чоловека кажуць тупіца. В. Малешава. Ек добрэ плечэ, то i тупіца сечэ (прыказка). Сямігосцічы. Добрэ плечэ i тупіцэю сечэ (прыказка). Луткі. 2. Неадукаваны, абмежаваны чалавек. Така тупіца ёго бацько! В. Малешава. ТУПГЧЫЦЬ незак. Тупаць. Дубовые робяцца да на дном месці тупічуць. Хачэнь. ТУПОВА'ТЫ прым. Разумова абмежаваны, някемлівы. Я вельмо туповата була. В. Малешава. Вон такі туповаты чоловек! Там жа. ТУ'ПОЛО н. Від рыбалоўнай снасці. Бярэжцы. Той, хто моцна грукае нагамі пры хадзьбе. Запясочча
Дадатковыя словы
туполо
0 👁