Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

СУСТРЭЧА'ЦЬ незак. Сустракаць. Сустрэчае ёго екіто чоловек. Бярэжцы. СУ'ТКІ, СУ'ДКІ мн. 1. Вузкі прамежак паміж будынкамі, хатай i плотам. Як хоромы блізко стояць, то ў ceрэдзіне суткі. Луткі. У судкі запрэцца конь да не вувернецца аніяк. Там жа. 2 суткі. Суткі. Стояло сено трое суток у копах. М. Малешава. СУТО'Н, СУТО'НЬ, СЫТСУН м. Тонкі лядок на вадзе. Ек сутон становщца, то поломімо той лёд да мдчом коноплі. М. Малешава. Сонцэ подымаецца, то сутон ростае. Пагост. Стаў сытон поуз берэгі Аздамічы. Сутонь. Рамель. СУТОНЕ'ЦЬ незак. Цямнець. Под вечор ужэ сутонее. В. Малешава. Святлець. Только почынае сутонець раніцою. Запясочча. СУ'ТОРГА ж. Сутарга. Суторга схопіць у холодной водзе i готоў утонуць. Альшаны. Ек суторга, то зробіцца рука ці нога, ек пранік. Сямурадцы. СУТУ'ЛЫ прым. Сутулы. Сутулы, колі голова у плечы от жызні. Пагост. СУХІ' прым. 1. Сухі. У сухіе годы у юн зашываецца у гразь. Луткі. Сыну послала посылку сухое рыбу. Пагост. 2. Худы. Вон сухі-сухусенькі, ек на вінту круціўса. Луткі. Сухі Стахей по хаці скачэ (загадка). Венік (адгадка). Старажоўцы. Д С у х i в о р о т о к. Прыстасаванне для сцягвання ў ваду бярвення i выцягвання іх з вады. Сухі вороток веліку сілу мае. Дварэц. СУХМЕ'ЛЬ ж. Суша. Хотамель. СУ'ХО 1 н. Суша. По суху ехаў i прыехаў до ржи Луткі. Конь ужэ выскочыў на сухо. Дварэц. Уся земля у іх у сусі, у рэмёльцоу. Мачуль. Ложыце конец поуз сухо. Альшаны. 2 прысл. Суха. Летось поўлета було сухо. Тураў. СУХОВЕ'Я ж. Сухавей. Веліка жара, суховея така. Верасніца. СУХОЕўККА ж. Сухамятка. Это у цебе сухоежка, шо жолудок боліць. В. Малешава. СУХОПУТДЬЕ н. Суша. Аздаьрчы. СУХОРЭ'БРЫ прым. Кашчавы, вельмі худы. Лешч сухорэбры, тонкі соўсім. Цераблічы. СУХОСТО'Й м. Сухастой. Сухостою наломім, шыгі, накладом огню. Хачэнь. Сухостой у строй не ідзе, только дрова. Запясочча