Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 425  ▶ 
хордміна, то соломы дзевець колод пойдзе. Кароцічы. 2. Высокі i тонкі. Стромкі сосняк, на жэрдкі добры. Пагост. СТРО'МКОСЦЬ ж. Круцізна. Стромкосць веліка у моей стрэсё. Сямігосцічы. СТРОМЧЫНА' ж. Toe ж. Под якой стромчынбю ставіць кроквы? B. Малешава. СТРОП м. Верх страхі пад вільчыкам. Наклаў сена под самы строп. Альтаны. Воны под стропом булі, тые грошы. Чэрнічы. СТРО'ПІЦЦА зак. Спужацца, спудзіцца. Побачыў, то стропіўса аж! Чэрнічы. СТРОСЦГЦЬ зак. Страсціць. Стросціла пражу у дзве ніткі. Альпень. СТРОЧКОВА'ЦЬ незак. Адцягваць неаднаразова час здзяйснення. Ты любіш строчковаць, не спешыш. Цераблічы. СТРО'ШЧЫЦЬ зак. Патрушчыць, з'есці. Шчэ малые яблука зорвалі, стрдшчылі. Чэрнічы. СТРУБ м. 3руб. Там струб буў — сарай недороблены. Бярэжцы. Ек зробяць струба, то сцены конопацяць. Аздамічы. СТРУБІ'ЦЦА зак. Згінуць, прапасці. Хай вон струбіцца, той посеет! Пагост. СТРУБІ'ЦЬ зак. Згубіць, знішчыць. Mi ёй вёхця зробім да подпалім. Та сучка полецела у гумна да i струбіла усе гумна. В. Малешава. СТРУГ м. Струг. Стружуць жэртку, ек городзяць, струг е такі. Запясачча. СТРУТА ж. Вельмі грузкая даліна, балоціна. Струга — ек болото, да вельмо цяжко перэйці ее. Луткі. Конь у струзі утопіўса. В. Малешава. Памянш. с т р у ж к а. Луткі. СТРУГВГНА ж. Ажыны. Стругвіна на колючом дзерэві росце. Пагост. СТРУ'ЖЬЩЬ незак. 1. Чысціць, стругаць стругам. Берэлоз колем да стружым. Дварэц. Полено стружэ на лучыну. Запясочча. 2. Цячы паціху. Там стружыць вода. Велямічы. 3. Стрыгчы. Нешчо мой конь почуў, бо ужэ ушыма стружэ. Луткі. 4 перан. Есці. Сечку коні стружуць усю ноч. Запясочча. СТРУЙ м. Струмень. Вода струём чэчэ с стрэхі. Альтаны. Ч'О
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зесці, стропіцца, строшчыць, струбіць, стружьщь, стрў
5 👁
 ◀  / 425  ▶