жыце. На Міколу доўжон буць сторож, колосок вуйці c трубкі у жыці. Сямурадцы. СТОРО'ЖА ж. Вартаванне. Сторожа твоя по колейцы, беры клепало. Сямігосцічы. СТОРО'ЖКА ж. Хатка для вартаўніка. Бярэжцы. СТОРО'ЖНЯ ж. Стаўная вуда на шчупакоў. На сторожню очэпіць жыўца i пускав. Цераблічы. СТОРОЖОВА'ЦЬ незак. 1. Сцерагчы. Вон сторожуе магазін. Бярэжцы. 2. Пільнаваць. Товар с пашы йдзе, пойду сторожоваць целушку, двора не ведае. Пагост. 3. Вадзіць пры гульні ў схованкі. Аздамічы. СТОРОЖЬГЦЬ незак. 1. Сцерагчы. Сторджаць коні да курддым от музкдлі пускаюць. M. Малешава. 2. Пільнаваць. Сторожую ездового, трэ дрова от рэкі прывёзці. Пагост. СТОРОНА' ж. 1. Бок, бакавіна. Одзін ідзе по одну сторону кладкі, a другі — по другу. В. Малешава. 2. Край, мясцовасць. Гэты год уся наша сторона зародзыа (мае добры ўраджай). Хачэнь. А Н а с т о р о не. Збоку. Жыве, бы звер, на стороне. В. Малешава. СТОРЧ, СТЫРЧ 1 м. Стырчак. На сторч пробіў ногу. Аздамічы. Одные стырчэ на картоплях. Кароцічы. 2 прысл. Старчаком. Полецеў у воду стырч головою. В. Малешава. А Д а ц ь с т ырч а. Упасці галавой уніз. П'яны даў стырча носом. Аздамічы. СТОРЧА'К м. А Д а ц ь с т о р ч а к а. Упасці старчма, галавой уніз. Покоўзнешса — сторчака не дай! Аздамічы. Расці ўніз. Колі голіна сторчака дае на хвоі, то ў хату не бралі, а то зусім вурэзвалі кавалок. Цераблічы. СТОРЧАКА' прысл. Старчаком. А вон у эты колодзезь сторчака! Старажоўцы. СТОРЧА'Н, СТЫРЧА'Н м. Стырчак. З'едзяць жукі усе, одные стырчаны (пра бульбу). Хотамель. Пеклі сало на стырчану. Рубель. Стырчаны от того моста е ў рэцэ. Дварэц. Сторчан. Аздамічы. СТОРЧА'ЦЬ, СТЫРЧА'ЦЬ незак. Тырчаць. Сторчыць колоды кусок. Цераблічы. Обберуць усе, одзін стырчанчык стырчыць. М. Малешава. СТО'РЧМА, СТЫ'РЧМА, СТЭ'РЧМА прысл. Старчаком. Сторчма поставіў полено. В. Малешава. Выскакав воўк з лозы да стырчма у тые овечкі. Мачуль. Стэрчма. Там жа
Дадатковыя словы
зедзяць, пяны, сторожка, сторожня, сторожўе, сторожўю, сторчаць, стырчаць
2 👁