Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

РОЗУ'ЦЬ зак. Разуць, скінуць. Лапці розуў. Бярэжцы. РО'ЗЫГРЫ мн. Традыдыйнае свята праз тыдзень пасля тройцы. Прослі тройцы розыгры буваюць — як у гэты дзень чоловек умрэ, то ў русаўкё поступав. Цераблічы. Д Р у с а ў ч ы ны р о з ыг р ы. Апошні дзень pyсальнага тыдня. Русаўкі тыждзень гуляюць, по жыту бегаюць, да косы роспушчэны, a ў понедзвлок розойдуцца, то кажуць розыгры. Луткі. Раз на русаўчыны розыгры пралі. Бачаць — седзіць на дубе i колъбелъ колышэ. Мы ўцекаць, вона за намі. Подбегла i кажэ: Догадаліса. Уцеклі. Я б вам показала, шо цепер за дзень. Там жа. РОЗЫЙЦГСА, РОЗОИЦГСА зак. 1. Разрасціся, распаўсюдзіцца. Мокрэц не можно вуполоць, розойдзецца по ўсему полю. Сямурадцы. 2. Размінуцца. Розышласа з Матруною коло ганка. Дварэц. 3. Пачаць мацней ісці, узмацніцца. А дождж можэ розыйціса, гледзі на воду — капав ужэ. Верасніца. 4. Растраціцца, патраціцда. Ек е} то розбидзецца, а ек нема, то i так обойдзецца (прымаўка). В. Малешава. РОЗ'ЮРЫТДЦА зак. Раз'юшыцца. Свінья роз'юрьіласа i побегла. Хотамель. РОЗЮ'ШЫЦЦА зак. Тое ж. Хотамель. РОЗЯ'ВА ж. Разява, разявака. Ехала розява да оглоблею ў рот. Дварэц. РОЗЯ'ВЩ Ь, РОЗЗЯ'ВЩЬ, РОЗЕ'ВЩЬ зак. Разявіць, шырока адкрыдь. Бы ворона, розявіць рот да позірае. Луткі. Розявіў пасць, бы холяву. Аздамічы. Гледжу: корова роззявіла рот да отрывав яблуко. Бярэжцы. Воўк рота не можэ розёвіць. Цераблічы. Розявіў рот на ўсю глотку. Там жа. РОЗ'ЯРЫТДЦА зак. Раз'юшыцца. Ек роз'ярыцца жэрэбец — не ўдзержыш, понесе i воз можэ рознесці. Пагост. РОЗЯўЛЕНЫ дзеепрым. Разяўлены, шырока адкрыты. У кого рот розяўлены, ек спіць, той i хропе. Чэрнічы. РОТ'ЦЦА незак. 1. Раіцца (пра пчол). Ек пчолы рдяцца, то перву — сільны рой. Бярэжцы. 2. Мітусіцца, мільгаць; перан. здавацца, мроіцца. Нешчо роіцца ў голове, а не могу спомніць. Мачуль. Шо то мне роіцца, шо так воно ўродзі. В. Малешава. Роіцца ў вочах, добро не бачу. Аздамічы. Нешчо ў голове роіцца, думаецца. Сямігосцічы