Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ІТЯ'ТКА ж. Пята. У косы п'ятка е. Цераблічы. Шырэйшая частка верацяна. Луткі. Ніз выемкі ў шуле. Запясочча. ПЯ'ТНІЦА ж. Пятніца. Булі бабу такіе, шо воны не елі ў пятніцу, а воду пілі. Старажоўцы. Д В е л і к о д н а п'я т н і ц а, в e л i к a п'я т н і ц а. Пятніца перад вялікаднем. Запясочча. ПЯ'ТРО н. Пустата пад вісячым ільдом на вадаёмах. От ек вода у доліні вумерзне, а лёд вісіць, то тое ŭ п'ятра. Верасніца. Ужэ рыба не здохне, ужэ п'ятро e, e дыханье. Мачуль. Сколькі п'ятроў на лёду, столькі раз вода будзе прыбываць на году (прыкмета). Аздамічы. Сколькі гСятра ўвосень, то столькі воды поверх п'ятра весною (прыкмета). Хачэнь. ПЯ'ТЫ ліч. Пяты. Еду, еду по п'ятую, судзі, божэ, по дзесятую (прыгаворка). Старажоўцы. Пятого дня ўжэ спас, шчо яблука свецяць. Кароцічы. ПЯ'УКА ж. Скаба. П'яўкамі прысцегваюць сцену, шоб не росходзіліса полена, a ў лодцы — шоб не росходзіліса доскі. Сямурадцы. ПЯ'ЦЦА незак. Пнуцца. Понасыпалі гэтые дурніцы махіные мешкі, пнуцца, колько іх e. Луткі. Ек болі беруть, то пніс! Альпень. П'ЯЦЬ ліч. Пяць. 3 пецьма дзецьмі зосталаса жонка i горуе. M. Малешава. Іх було п'яцёх на рэцэ, вудзілі рыбу. Луткі. Пяцьма одного вуцягалі трактора. Там жа. Мы булі п'яцъ год у подсуседах. В. Малешава. P РАБ м. Той, хто водзіць у гульні ў раба. Д У р а б а. Гульня, падобная да гульні ў квача; варыянты гульні: у простого раба, у дзерэўяного раба (калі нельга пляміць таго, хто трымаецца за дрэва), у железного раба (калі нельга пляміць таго, хто трымаецца за жалеза) i інш. Пагост. Р а б лi с а в ы. Пра няшчырага, ліслівага. Лісавіш, умееш лісавіц, раб лісавы. Запясочча. РАБА'ТЫ прым. Рабы, пярэсты. То та гадзіна работа. Хачэнь. Наша работая корова лушпайкі есць. Дварэц