ПУ'ТНЯ ж. Лыка ці лазовая кара для падплятання лапцей. Путня под п'яту ужэ готова. Запясочча. ПУТНЯ' ж. Скрутак накроеных лык. Запясочча. Памяти. п у ц ё н ь к а. Пуценька, бы гурок, так лозу круцілі. Хотамель. ПУ'ТО н. Пута. Е качальнік з тоўстымі корэнямі; его рвалі до Купального Івана i з іх робілі пута. Дварэц. Д П у т о р о з р э з в а ц ь. Адзначыць пачатак хадзьбы дзіцяці. Хачэнь. Існаваў звычай праводзіць у паветры накрыж нажом перад нагамі дзіцяці, якое пачынала хадзіць. Як пойдзе дзіця, то розрэзваюць путо ножэм. Хачэнь. ПУ'ТОУКА ж. А Н е м а пу т о ў к і. Пра адсутнасць карысці, выніку. А та жонка ек хворэла, то й хворэе, путоўкі нема от тое оброкі. В. Малешава. ПУ'ТРА ж., ПУ'ТРО н. Саладуха. Альгомель. Путро. Альшаны. ПУХ м. Пер'е. Г это пух, у нас пер'е не кажуць. Луткі. Л П ў х о м ле ц ё ц ь. Вельмі хутка бегчы. Ужэ мо пухом лецеў бу, коб цебе позвалі. М. Малешава. ПУХА' ж. 1. Тупы канец яйца. Бі пухою, мо моцнейшэ! Азяраны. 2. Задняя частка ў лодцы. Запясочча. Д Д о б і ц ц а пухі. Давесці справу да канца. Хачэнь. Д о б і ць до п у х i. Даламаць, прывесці ў непрыгоднасць. Цераблічы. ПУ'ХАЛО н. Сапун. А вон пухало, онно наесца да пухае. Дварэц. ПУ'ХКАЦЬ незак. Пыхкаць. Вот ідзе вон, пухкае да ідзе. Хачэнь. ПУХКР прым. 1. Пульхны, мяккі. От, жонко, я цепер собе хлеб спекла пухкі да смачны. Цераблічы. От земля пухкая! Мачуль. 2. Дрыгвісты. Пухке було болото, шо под рукі потанеш. Запясочча. ПУХЛО' н. Дрыгва, багністае месца. Пухло, готоў туды шамнуць i потаць! Старажоўцы. ПУ'ХЛЫ прым. Апухлы. Булі колісь людзі пурслые од голоду. Верасніца. Так i жыве такі пухлы палец. Луткі. ПУ'ХЛЯ ж. Пухліна. Коб на его пухля нашла! Хотамель. ПУХЛЯ'К м. перан. Азызлы чалавек. Бацько его ужэ пухляк. В. Малешава. ПУ'ХНУЦЬ незак. 1. Пухнуць. Нога пухне, ек поганы ўкусіць, ек колода стане. Луткі. 2 перан. Спаць. Як то так жыць? Дзень-дзеньскі пухне ў посцелі! Верасніца. 18. Зэк
Дадатковыя словы
п'ятў, пере, путоука, путра, пухкаць, пяту, пўтро
0 👁