Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 361  ▶ 
ПУЗА'Ч м. Пузан. Пузач вон стаў, ковалок сала i булку хлеба з'едае. М. Малешава. ПУ'ЗДРА мн. Пазушныя поласці. Попухлі пуздра ў коней, бо була вода. Старажоўцы. ПУЗЕ'Й м. Пузан. От пузей, наедаецца, шо не повернецца с своім пузом! М. Малешава. ПУ'ЗО м. Пуза. Багато наеўса меду, то грэй пузо, коб не болело. В. Малешава. Л От пуз а. Удосыць, уволю. От пуза наёўса бы той рыбы. Бярэжцы. ПУЗЫФ м. Пузыр, пухір. Аздамічы. ПУК м. 1. Пук (ільну, канапель, чароту, лазы i інш.). Коноплі ў пукі ўяжом. Запясочча. Чэрэт у пукі ўязалі да сушылі. M. Малешава. Уязалі пукё з лозы i гацілі дорогу. Сямігосцічы. Пукі олешніку везалі i клалі на дно канавы. Там жа. 2. Выпукласць, пукатасць. Бочка дзелаецца пуком. В. Малешава. У пуку клепка выгінаецца. Запясочча. Памянш. пучок, п у ч э ч о к. М. Малешава. ПУКА'ТЫ прым. Пукаты. А серэдзіна носаткі пуката. Луткі. ПУ'КАЦЦА незак. Распуквацца. Весною, ек будзе пукацца крушнік, то кульбака слаба, весной з ёгб не гнулі. Верасніца. ПУ'КЛЯ ж. 1. Кутас. Пуклі на поесе целепаюць. Аздамічы. 2. Пампон у дзіцячай шапачцы. Прышываюцца пуклі з лапікоў з двух бокоў шапочкі. Альшаны. ПУКНА'ТЫ прым. Пукаты. Кому попаў загон вушэйшы, пукначэйшы, то ў того добрые картоплі. Чэрнічы. ПУКОВА'ТЫ прым. Тое ж. Бочка посерэдзіне пуковата. Аздамічы. ПУ'КОВОДЗЬ ж. Разуха-асака. Пуководзь росце на купінах. Цераблічы. ПУЛ м. Пыл. Пул стоўпом подняўса. Верасніца. Воны з песком, з пулом, тые зёрнеты. Кароцічы. Суховей пыл несе. Альшаны. Нападало шлу — ў бердзе цесно. Крэмна. ПУЛЕНЯ7 н. Кураня. Сямігосцічы. ПУЛЕ'Ц м. Пылок. Велямічы. ПУЛЕ'ЧА ж. Пылішча. Пулеча така, шчо нічого не відно! Луткі. ПУЛЕНА ж. Пыліна. Пыліна на пыліні не улежыла у хаці, так усе перэвернулі, шукалі усе. Запясочча. ПУЛЕЦЬ незак. Пыліць. Снежок пыліў свёжэнькі. Аздамічы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

зедае, пукля, пукнаты, пуковаты, пўклі
2 👁
 ◀  / 361  ▶