ПРЫСУ'ШНЫ прым. Засушлівы. Як прысушны год, то глубоко вода ў колодзезі. Чэрнічы. ПРЫСХНУТЦЬ зак. Прысохнуць. Дзеры лыка, як дзеруцца, як прысхнё, то ŭ чорт не оддзерэ. Кароцічы. ПРЫСЦЁЛ м. ДУ п p ы с ц ё л. Каласамі на гузыры (укладка снапоў ячменю, проса на полі для высушвання). Хотамель. ПРЫСЦІТНУЦЬ зак. Захапіць, паставіць у безвыходнае становішча. Ек прысцігне моцно дождж, то бегом додому. Луткі. Ек прысцігне моцно, то поедзе. Там жа. Ек прысцігло, то вона поробіць ей. Сямурадцы. ПРЬГСЫ мн. Пыса ў жырёл. Я к у кота прысы, такіе у цебе вусы. Запясочча. А ім даў вон толькі прысы лосёвуе. Цераблічы. Прысы лошыцы показаліса ў лозе. Хотамель. ПРЫСЫФЫЦЬ зак. Пакінуць. Его булі за рэчку завелi да прысырылі. Верасніца. Прысырыла б усе, коб могла! Мачуль. Рвау, рвау лён, да прысырыу i пошоу. Сямігосцічы. Прысырыла дзецей, а сама пошла у клуб. Верасніца. ПРЫТА'ЩЦА зак% Прытаіцца. Цецера дзе упала, там прытаіцца i седзіць. Мачуль. Прытаяцца i не ворушацца цшлета. Запясочча. Прытаіўса, як муш у крупе. Сямурадцы. ПРЫТА'ЙВАЦЦА незак. Таіцца. Трохі прытайваецца піць, не так, як уперэд. Хачэнь. Толькі цепер тые угаднікі як бы прытайваюцца. Чэрнічы. ПРЫТА'ЙВАЦЬ незак. Таіць. Прытайвае корова молоко i Mopyci, а чужому зусім не оддае. Луткі. ПРЫТАМА'ННЫЕ прым. мн. Радня. Прытаманные — ето свое да которые прызнаюцца, ек свое. Па гост. ПРЫТВОФ м. 1. Прыманка для пчол у пустым вуллі. 2. Шула, да якой прычыняюцца вароты. В. Малешава. ПРЫТВОРЬГЦЬ зак. Учыніць што-небудзь нечака-. нае. Буў у острозі ее чоловек, мо шчо прытворыў. Дварэц. Ужэ прытворыў чудзьло! Кароцічы. ПРЬГТКІ' прым. Прыткі, быстры. Добрэ оставацца (тут — жыць), як шчэ ў ногах прыткі. Хачэнь. О, твой дзедура шчэ прыткі! Верасніца. ПРЫТКНУ'ЦЦА зак. Дакрануцца. Не можно прыткнуцца до цебе! Цераблічы. ПРЬГТОМ, ПРУДОМ прысл. АС т а н о в і ц ц а ( стаць) п рыт ом. Пруцянець. Мое рукі прытом ста17. Зак