Старажоўцы. 4. Прыстаць, далучыцца. Кінуў жонку, а сам прыстаў к другой. Верасніца. ПРЬІСТО'ЛОК м. Шуфляда. У столе буў прыстолок такі. Сямігосцічы. ПРЫСТОРОНГЦЬ зак. Прыбраць. Баба ўзела да прыстороніла тые грошы, бо бандзюгі кінулі іх i ўцеклі. B. Малешава. ПРЫСТСУЯ ж. Модна засмоленая хвоя. Прыстою смолою обгоніць, одна гола смола. Мачуль. ПРЫСТО'ЯЦЬ зак. Прыпыніцца, пастаядь кароткі час. Ужэ воны прыстбелі коло нас, му іх зачэпілі. В. Малешава. ПРЫСТРО'ЩЦА зак. ł. Прылаўчыцца. Трэбо прыстроіцца, шоб улоўчыцца i муху ўбіць! Луткі. 2. Уладкавацца, знайсці прыстанішча. Хлопец прыстроіўса к дзеўцы, i жылі. Хачэнь. ПРЫСТРСУІЦЬ зак. Прыгатавадь. Я ўжо старая i не знаю, як ім прыстроіць есці. M. Малешава. ПРЫСТРЬРКАЦЬ зак. Прастрачыць. Прыстрыкалі кохту, шо распороці нельга. Луткі. ПРЫСТРЭ'К, ПРЫСТРЭ'Т м. 1. Недамаганне. Прыстрэк у ёгд, нехто зурочыў, колісь шэптуху звалі, шоб пошептала. M. Малешава. Болезня така прыстрэк с пуду, з ветру. Луткі. Прыстрэт, ек дзіця более, кісне. M. Малешава. 2. Марэна. Прыстрэк — зелье лесовое, жоўтым цветом цвіце. Хільчыцы. ПРЫСТРЭ'ЧНІК м. Марэна. Прыстрэчнік от спугу, ек прыстрэт нападзе. Луткі. ПРЫСТРЭ'ЧНЫ прым. Марэнавы. Вечором спаць хочэцца, а хлеб горкій, то пуюцъ прыстрэчную воду. Лутк і Д П р ы с т р э ч н ы е свёч к i. Свечкі, пасвячоныя на грамніды. Луткі. ПРЫСТУПГЦЬ зак. Падысці, наблізідца. Такі сом трапі.ў, шчо мы бояліса прыступіць. Луткі. ПРЫСУКА'ЦЦА зак. 1 метаф. Прывязадда. Шчо ты до того Кірыловіча прьісукаўса? Цераблічы. 2 метаф. Размясцідда вельмі блізка. Та груша к яблоні прысукаласа. Луткі. ПРЫСУКА'ЦЬ зак. метаф. Падцягнудь. Гэтого жывста прысукало к спіні — так рвало! Старажоўцы. ПРЫСУ'НУЦЬ зак. метаф. Прыйсці з дяжкасцю. Haбралі рыбу, чуць прысунулі! M. Малешава. ПРЫСУ'ЧЫЦЦА зак. метаф. Прывязацца. Прысучыцца к кому хочэш сварыцца. Луткі
Дадатковыя словы
кірылбвіча, прыстояць, прыстрощца, прыстрэчны, прысукацца, прысукаць, прысунуць, прьістолок
10 👁