бацька i мацер, везе за імі i род іх, багато ўоісэ ёго, о ето придание. Там жа. ПРЫДА'НЭ прим. Пасаг. Придано ў скрыні ці бодні везуць, поверх брат ці сестра молодое садзіцца. Па- гост. ПРЫДА'ТНЫ прим. Прыдатны. Я прыдатна на говорку. M. Малешава. ПРЫДА'ТОК м. Прыдатак. Вон узяў ту жонку з придатком (з дзіцем). Хачэнь. ПРЫДА'ЦЦА зак. 1. Удацца, урадзіцца. Это ўжэ як хто прыдаўса на песні. M. Малешава. Моя жонка Васа до хлеба прыдаласа, скорку рэж, а мекіша ложкою еж (жарт). Сямігосцічы. 2. Паказацца, здацца. Воны прибалта мне хорошие. Мачуль. ПРЫДА'ЦЬ зак. Зрабіць. Сам собе смерць прыдаў. Луткі. ПРЫДА'ЧА ж. Прыдатак. Половіну придачи давалі за воли. В. Малешава. Придачу дае бацько на веселы. Тураў. ПРЫДБА'ЦЬ зак. 1. Прыдбаць. Недзе волочыўса i нічого не прыдбаў! Дварэц. 2. Нажыць. Бацько бойструка прыдбаў другой жонцы. Хачэнь. ПРЫДЗЕ'РЖВАЦЦА незак. Прытрымлівацца, стрымлівацца. Ідзе й прыдзержваецца корова, з'ногі на ногу йдзе. Дварэц. Вона прыдзержваецца, не пе. Сямурадцы. ПРЫДЗЕФЦІ зак. Прыараць цаліны. Прыдзёр коло саду соток дваццаць! В. Малешава. ПРЫДЗЕФЦІСА зак. Прыдрацца, прычапіцца. Хоць бы i прышоў да не прыдзерса! Луткі. ПРЫДЗЁР м. Дадатак прыаранай цаліны. Аздамічы. ПРЫДЗІРА'ЦЬ незак. 1. Прыворваць. Дауне поле, а да ёго прыдзірилі нове поле. Кароцічы. 2. Выбіраць драчку. Прыдзіраць драчку не варт вон. Аздамічы. ПРЫДРА'ЦЬ зак. Намеціць месца падгонкі бярвенняў драчкай. Аздамічы. ПРЫДРЬЕПАЦЬ зак. экспр. Прыдыбаць, прыйсці з цяжкасцю. Ужэ домоў не прыдрыпае вона, бо стара. Запясочча. ПРЫДРЭМА'ЦЬ зак. Прыдрамнуць. А вон на слоні лёг да прыдрэмаў. Кароцічы. ПРЫДУБГЦЦА зак. экспр. Прывалачыся. Волоцуга прыдубіўса да командуе тут! Аздамічы
Дадатковыя словы
зногі, прыданэ, прыдаток, прыдацца, прыдаць, прыдача, прыдзержвацца, прыдзірйлі, прыдраць, прыдрэмаць
0 👁