Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 361  ▶ 
волье, колі хоч беру! Луткі. Коб було прыволье дзе пасць. M. Малешава. ПРЫВУ'ДРАЦЦА зак. Прыблытадца, прывалачыся. Шляхта знекуль прывудраласа, прыблуталаса. Хачэнь. ПРЫВУКА'ЦЬ незак. Прывыкаць. Прывукай на нашые харчы. В. Малешава. ПРЬІВУ'КНУЦЬ зак. Прывыкнуць. Дзе гусі прывуклі, то i не отведзеш оттуля. Пагост. ПРЫВУ'КШЫ прым. Прывычны. Ужэ мы екіе прывукшые абы вода, але не п'щьме воду з болота. Мачуль. ПРЫГАФА ж. Прыгарка. Прыгара — ек кашу варыш, то прыгорыць. Кароцічы. Як пэч добра ні натопіцца, як зыр малы, то хлеб росцечэцца да i робяцца прыгары. Мачуль. ПРЫГАФОК м. Тое ж. Альпень. ПРЫТАТКА ж. Гаток з праходам для рыбалоўнай снасці. Пагост. ПРЫГА'ЦЬ незак. Прагна есці. Прігай, Вще, боршч, покулъ не похолддау. Пагост. ПРЫГЛЕДА'ЦЬ незак. Падглядаць (пчол). Полез на хвою прыгледаць пчол. В. Малешава. ПРЫГЛЕ'ДЗЕЦЦА зак. Прыгледзецца. Я так прыгледзеласа— огонь блішчыць. Бярэжцы. ПРЫГЛЕ'ДЗЕЦЬ зак. Падгледзець (пчол). Прыгледзець вулья трэба. Альшаны. ПРЫГЛУШЫ'ЦЬ зак. Прыглушыць. Як прыглушыло громом, то однэ спасенье — у землю закопвалі. Хачэнь. ПРЫГНА'ЦЬ зак. Прыгнаць. Ідзі прыгені корову с пашы! М. Малешава. Прыгналі сюды лес на хату, така вода була. Дварэц. ПРЫГОВОФВАЦЬ незак. Прыгаворваць. Ходзілі неколі нішчые по хатах i прыговорвалі: подарще, не судзёце, i дайце не лайце, не давайце картоплёу, бо важко носщь, не давайце мучыцкі, бо вупуліцца, не давайце хлебца, бо вукрышыцца, а дайце тэе, шо ў горло бежыць самэе. Старажоўцы. ПРЫТОВОФКА ж. Прыгаворка, прымаўка. Е така прыговорка: сухая ложка рот дзерэ. Бярэжцы. Такая прыговорка е: кладу на колок, шоб було й на вуток! М. Малешава. ПРЫГОВОРЬГЦЦА зак. Падлашчыцца, паддобрыцца ў размовах. Зара розговоруса я к тобе, дарма шчо посвараные. Бярэжцы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

вўкрышыцца, вўпуліцца, прывудрацца, прывукаць, прыгаць, прыговбрка, прьівукнуць, пщьме
0 👁
 ◀  / 361  ▶