Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

прусакоў у могілу кідалі, шоб воны зышлі з хаты. Стара жоўцы. ПРУТ м. 1. Адзін рад саломы на страсе. Стрэха мае п'яць прутоў, шэсць. Запясочча. 2. Тонкая жэрдка, якой прыціскаюць рад саломы пры крыцці страхі. Шэсць npyтоў ідзе на одзін бок— шоб вёцёр не сорваў солому. Дварэц. 3. Каркас, стрыжань у касе. Бярэжцы. 4 мн. Пруцікі. Узор на палатне. Цераблічы. Д К р ы ц ь под прут. Пакрываць страху, прыціскаючы салому жэрдкамі. Луткі. П р у т ом с т а н о в і цц а. Выпроствацца, выпручвацда. От крычыць, аж прутом становіцца. Бярэжцы. ПРУТНЕ'ЦЬ незак. Пруцянець, карчанець. Укьнь у коросіну — прутнее, не ворушыцца той жук у ём. Запясочча. ПРУТО'К м. Кіёк у ніце. Аздамічы. Пруток, на якім трымаецца цэўка ў чаўнаку. Бярэжцы. Щёк у заднім навоі ў кроснах. Пражу кроснаў зажымаюць прутком i наматваюць на пражнэ вороціло. M. Малешава. Памянш. п р у т б ч о к. Пруточок дотыкальны ў пражным вороціле e. Хотамель. ПРЫ прыназ. 1. Пры, каля. Хата наша прыдорозі. Хотамель. Пры печы буў стоўп. Чэрнічы. Дзіка пры гушчы воўкі не возьмуць. Мачуль. Днём пры ём буў хлопец. Луткі. Ганіць чоловека пры народзі. M. Малешава. У мене копеечкі нема пры душэ. Старажоўцы. 2. Пры, паўз. Груд пры земле косіць трэбо. Хачэнь. Мой сад згорэў пры земле. Верасніца. Пры лёду подрэзвалі палі. Цераблічы. 3. Пры, у час. Цэркоў пры поляках згорэла. Дварэц. Гэто ужэ пры колхозу було. Сямігосцічы. Пры моіх очах усе зробіў. Там жа. Д Д з ё нь пры дні. Штодня, заўсёды. Седзі дзень пры дні — зробщца моркотно. Мачуль. Н е пры ха ц е к а з а н о. Засцерагальны выраз. Сямігосцічы. ПРЫБА'ВЩЬ зак. Прывабіць. Прыбавіў дзеўку до себе, браi? Луткі. ПРЫБАРЫШЬГЦЦА зак. Прысуседзіцца. Вельмі цесно ты ко мне прыбарышыўсо. Аздамічы. ПРЫБЕТЦІ зак. Прыбегчы, хутка прыйсці. Так трэбо жыць, як момент прыбежыць (прымаўка). М. Малешава. ПРЫБЕДЗКЦЬ зак. Зрабіць няшчасным, збедніць. Да еорэнько ёео й так прыбедзіло — строіў трактора да спіну перэбыо. Сямурадцы. ПРЬІБЕ'ЖЬІШЧЭ н. Прыстанішча, прытулак. Нема