Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ПРА'ДЗІВО, ПРА'ДЗЫЮ н. Ільновалакно. У тым лёне посерэдзіне костра, a зверху прадзьво. Пагост. ПРАДУ'ХА, ПРАДО'ХА м. i ж. Пралля. Прадуха багато напрала. Старажоўцы. А ту бабу прадоху у туроўском музеі бачылі? Луткі. ПРА'ЖА ж. Пража. Ек тонка пража, а бердо рэдке, то будзе рэдке полотно. M. Малешава. ПРА'ЖЭНЫ прым. 1. Запрэжаны. У войну пражэною коровою ездзілі. Пагост. 2. Прэжаны. Онё пражэнэ сало e на прыпеку ў сковородзе. Пагост. ПРАЗ прыназ. Праз. Прав бакі п'ем воду. Цераблічы. Говораць, прэз коміна падаюць мухі. Хачэнь. ПРАКО'ЛІСНІ прым. Спрадвечны. C праколісніх колісніе песні спевалі. Старажоўцы. ПРА'ЛО н. Жывёльны могільнік. Альшаны. ПРА'ЛЬНЯ ж. Пралля. Матруна була пральня, ткалля, весёла вона була. Хотамель. ПРАМГК м. Выпрамленае рэчышча ракі. В. Малешава. ПРАМІНО'УВАЦЬ незак. Мінаць. Бацько сказаў, шчо нельга праміноўваць, дзе хлеб пеклі. Луткі. Вясельны поезд у кожнай вёсцы сустракалі свежавыпечаным хлебам i соллю. Вясельнікі давалі пачастункі. Вясельнаму поезду нельга было аб'язджаць вёскі. ПРА'МО прысл. 1. Прама. Боны ўжэ перэехалі сюда да ідуць прамо так ко мне з этое рэчкі. Дварэц. Прамо вона гэтак будзе, тая Рудня, прамо-прамо так о нам будзе. Хачэнь. 2. Якраз. Прамо попаў на обед. Аздамічы. ПРАМОВА'ЦЬ незак. Ісці наўпрост. Хто прамуе, той дома не ночуе (прыказка). Аздамічы. ПРАМЬГ прым. Прамы. Бероза болотная луччэ колеща, вона прамая, а грудовая крутая. Сямігосцічы. ПРА'НІК, ПРА'ННІК, ПРА'ЛЬНІК м. Пранік. Лён вусохне i ўжо его б'юць на досцы праніком, а дале его збіраюць i везуць на сенокос. M. Малешава. Полотно белілі пранніком i лён білі. Хачэнь. Пральнік. Пагост. ПРАНІ'НА ж. Менструацыя. Пагост. ПРАНЦОВА'ТЫ прым. Непаслухмяны, свавольны. Ох, зараза пранцоватая, подай шанькуі Верасніца. Дзеці такіе пранцоватые. Запясочча. ПРА'НЦЫ, ПРАНЦЭ'І мн. 1. Праыцы. Коб цебе пранцы з'елі! Бярэжцы. 2 перан. Блазнота, дурасліўцы. От пранцы, хай вас ліхо пасёць! Верасніца. Ох, пранцэі, не возьму ў лес! Хотамель