Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

Сямурадцы. Шоб дзецей повен пол, хлеба повен стол! (вясельны тост, пажаданне маладым). Верасніца. Д H а п о в ен p 6 т. Прагна. Корова берэ на повен рот сена. Дварэц. Памянш. п о ў н ю с е н ь к і. Бодня поунюсенька солі була. Луткі. ПО'УНЯ, ПО'УНА ж. Поўня. У сю роботу под поўню трэ почынаць. Аздамічы. Под поўню беруць дзеуку замуж, шоб поўно было. Там жа. Поўна, ек сами той круглы месец. Луткі. Як поўна, то б'юць кабана, а як молодзік, то молодэ, зогніё шкура. В. Малешава. ПОУПЕРЭ'ЧКА ж. Папярочка. На тые поўперэчкі ложымо доскі да робімо дорогу до хаты. Сямігосцічы. ПОУПЛУ'ЖОК м. Невялікі плужок. Поўплужэк е вужэйшы, чым плуг. В. Малешава. ПОУПРЫТДА ж. Дэталь у жорнах паднімаць i апускаць верхні камень. Альшаны. ПОУРО'З м. 1. Матуз, шнурок, тасёмка. На поўрозі штаны булі ў дзеда. Луткі. 2. Рага. По окну поўрозы. Луткі. Маршчына. Вот худы — поўрозы на віду! В. Малешава. ПОУРО'ЧЫЦЬ зак. Сурочыць. Вот мінё як-то поўрочілі. Штосъ-то мне поцягалоса. Чоловек можэ не хоцецъ сам, а его глаз такі. Сямігосцічы. ПО'УРЭЙ, ПО'ВЕРЭЙ, ПО'ВЭР м. Вырай. Жураўлі кудыркаюць, як у поўрэй лецяць. Бярэжцы. Лецяць веселци з поўра, круком табуняцца. Сямігосцічы. Ключэм лецяць гусі ў повэрэй. Альпень. Чарада пералётных птушак. Пдурэй леціць ключэм. Луткі. Ужэ пдвэр прылетае, буські, ужэ б уде тепло. Рубель. ПОУСТАВА'ЦЬ зак. Паўставаць. Поўстаюць колісь рано молоціць. Верасніца. ПОУСТА'НЬЕ н. Паўстанне. Людзі паўстанье поднялі i цара проперлі. Бярэжцы. Крык, незадаволенасць. Жонка поўстанье подыме, як проп'еш грошы. Старажоўцы. ПОУСХО'ДЗІЦЬ зак. Паўзыходзіць. Ек бачыш поўсходзяць картоплі. Сямурадцы. ПОУСЦЬ ж. Поўсць, шэрсць. На тхору хороша така поўсць, а вон вонючы! Мачуль. 3 вербіны леціць таке, як поўсць. Цераблічы. Воўна. Поўсць ета луччэ, чым я у Тэклі купіла. Запясочча. ПОУТО'МВАЦЦА зак. Натаміцца. Запясочча. ПОУТОРА' ліч. Паўтара. Коліся була плата поўтора пуда за корову пастуху. Луткі. A П о ў т ор а л юд з ь