Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ПОРУБА'ЦЬ зак. Пасячы. Дай мне сокеру порубаць дрова. Хачэнь. Порубаў по кусках м'ясо. Запясочча. ПОРУДЗЕ'ЦЬ зак. Парудзець. Заліла салом, а вонэ не проняло ёгб, да м'ясо порудзело. Бярэжцы. ПОРУ'КА ж. Д Б р а ць на п о р ў к у. Паручацца. Ужэ на поруку бралі тые людзі. М. Малешава. ПОРУНІ'ЦЦА зак. Зарунець, зазелянець (?). Уоісэ усе порунілосо на полі. М. Малешава. ПО'РУЧ прысл. Побач, поплеч. А вон з братом седзелі поруч. В. Малешава. Там доярка дзеўка бегла зо мной поруцt шчоб мне було охвотнёй. Цераблічы. Дзве лесіны поруч лежаць, i гэдак кілометроў чотыры было (пра кладкі на балоце). Мачуль. ПОРУШЫ'НА ж. Парушына. Боліць едко, по р у илына трапіла. Старажоўцы. Памянш. п о р у ш ы н к а. Альтаны. ПОРХ м. Д У п 6 р х а. Дзіцячая гульня, падобная на хакей. Гбняць пдрха ковенёю, хто кого перэсшць. Сямігосцічы. У порха по снегу гулялі, кочалі порха коцуббю. Там жа. ПОФХОУКА, ПО'РХОЛКА ж. Порхаўка. Хачэнь. Д У п о р х о ў к у. Дзіцячая гульня, падобная на ха-кей. У порхоўку колісь гралі, у таку колодку, як лёд голцэм замерзне, то гонілі. Цераблічы. У п о р х о л к у. Мачуль. ПОРЦЯНЬГ прым. Д П о р ц я н а шл я х т а. Незаможная, бедная шляхта. Кароцічы. ПОРЧ м. Шкода. Свінья ў городзі порчы наробіла. Старажоўцы. Вон людзям робіў порч. Верасніца. ПОФЧА ж. Тое ж. Шякой порчы не зробілі корові. Луткі. Порчы у мене наробілосо: ціпля вубегло у картоплі. Старажоўцы. ПОРШУ'К м. Парша. На картоплях такіе поршукі наверху. Луткі. ПОРЫВА'ЦЬ незак. Турбаваць, кранаць, кратацъ. Нехай не гневаетса небожчыца, шо мы ее порываем. Запясочча. Выклікаць. Мене смех порывае, а ўсе ў мене важкее цело. М. Малешава. Д П о р ы в а дь 6 ч ы. Ускладаць вялікую надзею. На чужы коровай очэй не порывай, свой спечы да скачы (прыказка). Мачуль. ПОРЫНА'ЦЬ незак. Апускаць, акунаць. От порынае у воду голову i нема ее. Рубель. ПОРЫ'ЦЬ зак. Зрыць, парыць. Свінья збидзе да порые усе. Мачуль. Порылі свінья сеножаць. Цераблічы