Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

ПОКА'ЗВАЦЬ незак. Паказваць. Вон только рукамі показвае, а сказацъ не можэ. Запясочча. ПОКАЛГЦЦА, ПОКАЛЯ'ЦЦА зак, Забрудзіцца, запэцкацца. От покалілосо ўсе шмацьё! Запясочча. Покалілася корова ў хлеве. Мачуль. Берыцеса за той конец колоды, коб не покаліліса. Аздамічы. Не прыседайце, бо покаліцес. Там жа. Вона ў гразь покаліласа дай ходзіць замурзана. М. Малешава. Не ходзі босіком, покаляцца ногі. Мачуль. Новое сітцэ на колонку, а покаляецца, то i под лаўкой поваляецца (прымаўка). Там жа. ПОКАЛІ'ЦЬ, ПОКАЛЯ'ЦЬ зак. 1. Забрудзіць, запэцкаць. Улезла ў гразь да покаліла ногі. Аздамічы. Не берыса за хвартуха, бо покаліш. Там жа. Покаляла ногі. Бярэжцы. Покаліш кожуха, устань з подлоги Альшаны. Выпацкаць, вымазаць. Ходзілі на короўнік, да там коровы покалілі мене. Цераблічы. Покаляў у муку, обтрусіса. Бярэжцы. Покаліш губу мурзой. Там жа. Памазаць. Покаль — гразі напрэцца да загоіцца. Запясочча. 2. Пабяліць, памазаць бел ай глінай. Тураў. ПОКА'МЕСЦЬ, ПОКА'МЕСЬ, ПОКА'МЫСТ 1 прысл. Пакуль што. Ці несці, ці не несці тое снёданье покамесць? Мачуль. Покамыст слава богу жывдм, e І хлеб i сало. Там жа. 2 злучн. Пакуль. Покамесь прышоў, то й разобралі ўсе. Аздамічы. ІЮкамесць собака повэрнецца, то ŭ KttuKi поволокліса — ужэ дзік ёго! Мачуль. ПОКА'ПАЦЬ зак. Пакапаць, пакрапаць. Дождж покапау велікімі капкамі. Луткі. ПОКАРАБУ'НІЦЦА зак. Пакарабкацца. My покарабуніліса на хату по драбіне, шоб набраць сушэных калін. M. Малешава. ПОКАРА'ЧКАЦЬ зак. Пайсці на крывых нагах. Kaроцічы. ПОКАРБОВА'ЦЬ зак. Папазаваць, нарэзаць пазы. Дошку покарбуюць, ек дошкамі крыюць крышу. Kapoцічы. ПОКАРУ'ЧЭНЬІ дзеепрым. Пакручаны, пакручасты. Белорознік покаручэны. Луткі. Покаручэна хвоя. Запясочча. ПОКАТУ'ШЭЧКА ж. Тое, што коціцца. Чароцка-покатушэчка, вупі, моя душэчка (з песні). Хачэнь. ПОКАХРКВАЦЬ незак. Пакашліваць. Бярэжцы. ПОКАЧА'ЦЦА зак. Пакачацца, паваляцца. Було, конь покачаецца, не ступ'яць век, кажуць, нога заболіць (павер'е). В. Малешава. 9. Зак