Тураўскі слоўнік (1985). Том 4. П-Р. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

Ек нема продухі рыбе позяпаць, вона подыхае. Цераблічы. ПО'ІСК, ПО'ЙСК м. Пчаліная разведка. Воны поіска посылаюць — нравіцца вулей, сюды ведуць. Старажоўцы. Булей пускав пойскі. Аздамічы. ПОІСКА'ЦЬ зак. Пашукаць. Кблісь казалі: наце, noішчыце ў голове. Альшаны. ПО'ІСКО н. Пчаліная разведка. Поіско плохое. Запясочча. ПОІСКОВА'ЦЬ, ПОИСКОВА'ЦЬ незак. Лятаць у разведку (пра пчол). Поіскуе вулей, ужэ коло вулья лётаюць пчолы. Бярэжцы. Ужэ poŭ пойскуе. Запясочча. ПОГЦЬ незак. Паіць. Ідзі сам пой корову! M. Малешава. ПО'ЙКА ж. Спецыяльна падрыхтаваны напітак для дзіцяці. Пояць дзіцятко пойкою. Аздамічы. ПО'ЙЛО н. 1. Пойла. Зробяць пойло з воды, картоплі i мукі i даюць целятку. Цераблічы. Мукі не можно даваць корові, луччэй мукі наколоціў у пойло да даў, Луткі. 2. Bip, глыбокае месца. Туды не плуві, там пойло„ M. Малешава. ПО'ЙМА ж. Астаткі нітак з боку бёрда (пры тканні). Онь з поймы наберы ніток насукаць. Мачуль. ПОЙМА'ЦЬ зак. Злавіць. Кот поймаў паца. Знаменка. Поймаў роя. Луткі. От наглого кожушка поймаў. Дварэц. Бутву пдиме, да рыбкі поймеf так i жыў коло рэкь. Чэрнічы. Пошла б туды, да боюс, шо пдимуць. Там жа. Воўк ловіць, а далей i вдука поймаюць. В. Малешава. Пугач заведэ на край лесу i его не пдимэш. Хотамель. ПОЙЦІ' зак. 1. Пайсці, скіравацца, рушыць. Пошлі слаць лён. Луткі. У Берэжцы пошоў з гэтымі грошыма. Хільчыцы. Му пойдом на ржу, а ву пбидзэцэ? Д.-Гарадок. У колхоз у доярэ пошлі мужчыны. Цераблічы. Я пойду до сусёда погуляю. М. Малешава. Пайсці, выйсцк Етэ ж коб рано пойці. Запясочча. Распаўсюдзіцца. Плёсня по ім пошла, по тому молоку. Аздамічы. 2. Пайсці, пачаць ісці (пра дождж i інш.). Добавілосо воды ў рэцэ, пошлі дожджы. Луткі. К°лі на духа (у першы дзень сёмухі) пойдзе дождж, то будзе росці трава, а ек не будзе дождж, то будзе лёто сухё (прыкмета). Сямурадцьк 3. Адысці, адступіць. Шо було i шо будзе, сем лет вуйдзе, на восьмэ пойдзе. Старажоўцы. Вода — не беда, пришла да пошла (прыказка). Запясочча. 4. Пайсці замуж