Тураўскі слоўнік (1984). Том 3. Л-О. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 313  ▶ 
дах да надаваў ему. Луткі. Памяти, м о р д о ч к а. Дзіця не есць, . а позакладае хлеб за мордочкі i седзіць. В. Малешава. МОРДА'ТЫ прым. Шчакасты. Морды велікіе, да мордаты. Старажоўцы. МОРДА'Ч м. Пад'язік. Луткі. Памянш. м о р д а ч ы к. Запясочча. МОРКА'Ч м. Баран. Аздамічы. МОФКВА ж. Морква. Седзіць пані ў коморы, а косы на дворы (загадка). Морква (адгадка). Хачэнь. MOPKOBE'HHIK м. Маркоўнік. Цераблічы. МОРКОВЕ'НЬЕ, МОРКОВГНЬЕ н. зб. Націнне морквы. Корова ж не есць морковенья. Старажоўцы. Марков'шье. Аздамічы. МОРКО'ТА ж. Маркота, клопат, турбота, перажыванне. От моркдта мне, порося заболело! Аздамічы. МОРКОТА'ЦЬ незак. Паляваць (пра авечку). Запясочча. МОРКО'ТНО прысл. Маркотна, сумна. Моркотно — як шчо человека трывожыць, як дома, прымером, шчо не гэ. Аздамічы. Тобе моркотно з гэтой бабой. М. Малешава. Свежому чоло&еку там моркотно прывукаць. Старажоўцы. МОРКОТОВА'ЦЦА незак. Паляваць (пра авечку). Вечка моркотуецца i кошка моркотуецца. Кароцічы. МОРКОТУ'Н м. Баран. М. Малешава. МО'РКОУ ж. Морква. Вона пошла на моркоў. Запясочча. МОРКО'УНТК м. 1. Маркоўнік. Можно сказаць моркоўнік, а хто кажэ свісцёл. Луткі. 2. Націнне морквы. Хотамель. МО'РКОЦЕНЬ, МОФКЕЦЕНЬ м. Баран. Моркоцень воняе. Аздамічы. Моркецень — то вытворнік овечы. Пагост. Моркотні вельмі воўністые этые. Старажоўцы. МОРМО'ТА м. метаф. Воўк (у загадцы). Мормота прышоў да путаецца у лепеты, ці дома воркота (загадка). Воўк, собака i кот (адгадка). Хачэнь. МОРМОТА'ЦЬ незак. Муркаць. Кот мормочэ. Луткі. МОРМУ'ЗА ж. экспр. Галава, морда. Мормуза о такая ў сома. Мачуль. Тоўсты чалавек. Там жа. МОРМУЗОВА'ТЫ прым, Тоўсты, неуваротны. Мачуль
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

mopkobehhik, марковшье, мордач, моркач, морковенье, моркотаць, моркотовацца, моркотун, моркотўецца, моркоу, моркоунтк, мормбчэ, мормотаць, мормузоваты, падязік
2 👁
 ◀  / 313  ▶