дах да надаваў ему. Луткі. Памяти, м о р д о ч к а. Дзіця не есць, . а позакладае хлеб за мордочкі i седзіць. В. Малешава. МОРДА'ТЫ прым. Шчакасты. Морды велікіе, да мордаты. Старажоўцы. МОРДА'Ч м. Пад'язік. Луткі. Памянш. м о р д а ч ы к. Запясочча. МОРКА'Ч м. Баран. Аздамічы. МОФКВА ж. Морква. Седзіць пані ў коморы, а косы на дворы (загадка). Морква (адгадка). Хачэнь. MOPKOBE'HHIK м. Маркоўнік. Цераблічы. МОРКОВЕ'НЬЕ, МОРКОВГНЬЕ н. зб. Націнне морквы. Корова ж не есць морковенья. Старажоўцы. Марков'шье. Аздамічы. МОРКО'ТА ж. Маркота, клопат, турбота, перажыванне. От моркдта мне, порося заболело! Аздамічы. МОРКОТА'ЦЬ незак. Паляваць (пра авечку). Запясочча. МОРКО'ТНО прысл. Маркотна, сумна. Моркотно — як шчо человека трывожыць, як дома, прымером, шчо не гэ. Аздамічы. Тобе моркотно з гэтой бабой. М. Малешава. Свежому чоло&еку там моркотно прывукаць. Старажоўцы. МОРКОТОВА'ЦЦА незак. Паляваць (пра авечку). Вечка моркотуецца i кошка моркотуецца. Кароцічы. МОРКОТУ'Н м. Баран. М. Малешава. МО'РКОУ ж. Морква. Вона пошла на моркоў. Запясочча. МОРКО'УНТК м. 1. Маркоўнік. Можно сказаць моркоўнік, а хто кажэ свісцёл. Луткі. 2. Націнне морквы. Хотамель. МО'РКОЦЕНЬ, МОФКЕЦЕНЬ м. Баран. Моркоцень воняе. Аздамічы. Моркецень — то вытворнік овечы. Пагост. Моркотні вельмі воўністые этые. Старажоўцы. МОРМО'ТА м. метаф. Воўк (у загадцы). Мормота прышоў да путаецца у лепеты, ці дома воркота (загадка). Воўк, собака i кот (адгадка). Хачэнь. МОРМОТА'ЦЬ незак. Муркаць. Кот мормочэ. Луткі. МОРМУ'ЗА ж. экспр. Галава, морда. Мормуза о такая ў сома. Мачуль. Тоўсты чалавек. Там жа. МОРМУЗОВА'ТЫ прым, Тоўсты, неуваротны. Мачуль