МІЗЕФНЫ прым. Мізэрны. Мізерне дзіця, маленьке. B. Малешава. Мізерна у цебе цыбуля,, i пахне, чутно, шо вона гіне. Старажоўцьь Памяти, м і з ё р н е н ь к і. Вон пошла мізерненька дзевочка, шо нема навошчо noгледзець. M. Малешава. Маленькі, мізэрненькі буў чоловек. Цераблічы. MIKTTA м. Стары танец. Старажоўцы. МІКФЦІЦЦА незак. Капрызнічаць. Мікіціцца дзіця. Аздамічы. МІКОЛА м. Старое свята ў маі i снежні. Перэд Міколою сеюць огуркі, то будзе богато-богато іх. Сямігосцічы. МІКО'ЛЬНІК м. Ранні баравік. От ужэ Мікола у мае, то ужэ мікольнікі должны буць грыбу. Старажоўцы. МІ'ЛО прысл. Міла, прыемна. Дорого міло, а дзешово гніло (прыказка). Аздамічы. Ідзе міло, там очы, а дзе больно, там рукі (прымаўка). М. Малешава. МІЛОВА'НЬЕ н. Далікатныя адносіны. Mo тоды було некое мілованье для тых дзецей? Верасніца. ■ МІ'ЛОВАЦЬ незак. Адносіцца з любоўю, ласкай. Кожна мацер свое дзіця мілуе. Луткі. МГЛОСЦІНА, МГЛОСТЫНА ж. Міласціна. Старэц ходзіў у мілосціну. Цераблічы. Не ходзіў я по мілостыне, a робіў. M. Малешава. МВЛОСЦЬ ж. Міласць. Бог не без мілосці, а козак не без долі (прыказка). Хачэнь. МІ'ЛЫ прым. Мілы, дарагі, любы. Сон мілёйшы над ўсе. Сямігосцічы. Здаецца, ужэ ŭ хата не міла. Пагост. Я б не піў бу, не еў бу, да до мілое полецеў бу (з песні). Старажоўцы. Бачылі вочы, шо куплялі, міло не міло, а есці трэба. Там жа. Памянш. м і л e н ь к i. Я усе поле обойшла, міленького не найшла (з песні). Сямурадцы. МГМО прысл. Паміма, акрамя. Мімо Мозырамема нідзе моста. Запясочча. Воны ёго харчовалі i вупіўка, а грошымімо (пра цесляра). Дварэц. МГНА ж. Выраз твару. У ёго міна така нехороша, у ёго i вугляд нелюцкі. Луткі. МІНА'ЦЦА незак. Мінацца. Усе мінаецца. Запясоч- ча. Колі той д зе т мінаецца, ужэ вечор! Хачэнь. МШАТДЬ незак. Мінаць. Нас мінаюць i едуць далей. М. Малешава. Рж а мінае Туроў. В. Малешава. Трэ загаціць, шоб не мінала рыба. Аздамічы. Трэба шчоб той пояс вісеў досё, шчоб колена мінаў. Сямігосцічы. Сазан i 6. Зак
Дадатковыя словы
грыбў, міловаць
3 👁