МЁДЕ/Ж м. 1. Завея, мяцелща. Вот мецёж, Мёце снегом, усе замеце! Аздамічы. 2. Разбой, сумятня, знішчэнне. Раншы нейкі мецеж тут у Турове буў. Хачэнь. Kaжуць, у Пінску колісь велікі мецеж буў. M. Малешава. МЕЦЕ'ЛІЦА ж. 1. Мяцеліца, завея. Мецеліца на дворэ, не можно вуйці. M. Малешава. 2. Стары танец. Гулялі утроіх, дзве по боках, а одна ў серэдзіне. Тые, шо по боках, бегалі кругом серэдней. М. Малешава. Молодзіцы, молодые поюць i ў мецеліцу гуляюць. Верасніца. МЕЦЕ'ЛЬ ж. Мяцеліца. Мецелъ — это снег. Старажоўцы. МЕ'ЦЩЬ незак. Намячаць. Той колошаты пеўнік, я его мечу на насёнье. Дварэц. МЕЧ ж. Меч. А я вуняў гостру меч i зняў головоньку с плеч (з песні). Сямурадцы. МЕ'ШАНЫ прым. Мяшаны. Хоць мы i мешаные с сёл, но ніхто нічого у соседа не возьме. Крэмна. МЕ'ШАНЬ ж. Мешаніна. Усе змешай — да вот i мешань. Старажоўцы. МЕША'ЦЬ незак. 1. Перашкаджаць. Отыдзі, ты мне мешает. Бярэжцы. Не мешай нам говорыць. В. Малешава. 2. Араць другі раз. Зарэ на весне гором, мешаемо, потом боронуем, а потом сеем. Аздамічы. Бувало, под картоплі мешаюць. Луткі. МЕ'ШКАЦЦА незак. Марудзіць. Там вон коло его мешкаецца. Сямігосцічы. Чого ты мешкаешса там, скорэй! М. Малешава. МЕШКОВА'ТЫ прым. Мешкаваты, маларухавы, непаваротлівы. От ужэ этой шахворосцень, спасу нема, а то — мешковаты хлопец. Крэмна. МЕШКО'РЫЦЬ, МЕШКО'ЛЩЬ незак. Калашмаціць. П'яные мешкораць одзін одного — той от себе, а той от себе. Старажоўцы. Мешколіць. Запясочча. МЕШО'К м. 1. Мяшок. Коб я ў твоіх лёцех буу, то два мешкі понёс. Цераблічы. Гусь — то дзіравы мешок! В. Малешава. На дворэ, як у мешку, аж захлдпвае дух. Луткі. Просунуўса, як мешок, i не озваўса. Старажоўцы. 2. Пухліна на твары. Мешкі под очыма. Запясочча. 3. Кішэні ў сетцы. М. Малешава. Памянш. ме шэ ч о к. Трэ i тобе мешэчок мукі узяць. В. Малешава. Прыдзе з нішчымным мешэчком. Луткі. МЕ'ШТОМ прысл. Ускосна, незнарок. Я мештом доведаўса про его. Тураў
Дадатковыя словы
мецель, мецщь, мешаць, мешкацца, мешколщь, мешкорыць, мёдеіж, пяные
3 👁