Ма да плечыма, шоб мухонькі лічыла (з песні). Запясочча. Прызнаваць. Згубіла шэліноўку, то не плач, лічы, шчо зносіла дай ўсе. Луткі., ЛІША'Й м. Лішай. Як лішай, то шышку з дуба да почавщь да тым соком помазаць. Сямігосцічы. Журавінамі мажуць від от лішая. Хачэнь. Лішай бувае на лозе, дзе густо лес. Цераблічы. Лішаё ў целят е. Запясочча. А М 6 к р ы л i ш а й. Хвароба скуры з мокрай высыпкай. Мокры лішай на корову нападав. Сямурадцы. Л е с о в у лі ша й, к о р о ў я чы лі шай. Хваробы скуры. У ее буў лесову лішай. Хачэнь, Короўячы лішай перэдаецца от корову. Там жа. ЛІ'ШКА ж. Лішак. Я лішку еец здаю у магазін. Старажоўцы. ЛІТІІНЕ прысл. Лішне, празмерна. Лішне набраўса, бы свінья. Аздамічы. ЛІ'ШІТІ прым. Лішні. Вон багато говорыць не будзе лішнего. Хачэнь. Колісь горэлка була тобе лішняя. Старажоўцы. От лішнее говоркі хлеб будзе горкі (прымаўка). Аздамічы. ЛГШНІЦА ж. Лішак* лішняе. Нашчо мне браць лішніцу! Талмачава. Шо это за лішніца? Нашчо вона? (пра курэнне). M. Малешава. ЛОБ м. 1. Лоб. От даў поленякою, аж скула схопіласа на лобеі M. Малешава. Дорога — як лоб! Аздамічы. 2 перан. Чалавек моцнага целаскладу. Гэдакіх тры лобу було! Чэрнічы. Памянш. лобок. Грыбок, покажи, лобок! (прыгаворка ў грыбнікоў). Хачэнь. А Л об у лоб. Насустрач адзін аднаму, твар у твар. Лоб у лоб з вбуком стрэўса, так эти воўк на ўсе ногі назад! Мачуль. З а лоб в о д з і ц ц а. Цягацца за валасы. Біліса невестка з етроўкою, за лоб водзіліса. Луткі. 3 а п iс а ць на льбе. Запамятадь, зарачыся. Запішы, кажу, на льбе собе! В. Малешава. ЛСУБАН м. Лабасты чалавек. Ек лоб велікі, то кажуць лобан. Сямурадцы. ЛОБА'ТЫ прым. Лабасты. Отчэпіса, сатана лобата! М. Малешава. ЛОБА'ХА ж. экспр. Лабатая істота. А куды ты, о, лобахо! (на карову). Дварэц. ЛОБА'Ч м. экспр. 1. Здаравяка. У его було тры сыны, лобачэ такіе! Верасніца. 2. Невялікі шчупак. Рубель
Дадатковыя словы
вбўком, лобаты, лобаха, лобў, лішка, лішіті, мўхонькі, скўла
5 👁