Едзьмо к пану да озьмем картоплі на отработок. Луткі. ОТРСУДОК м. Выхадзец з роду, племя, прыналежны да яго па паходжанню. Усіх потравіла б, шяоб i отродка не осталоса! (пра п'яніц). Верасніца. Это от мое корову отродок. М. Малешава. Нема ніякого отродка, усе згьнулі. Луткі. ОТРСУЗНЩЬ зак. Памясціць у розныя месцы, адасобіць. Ян случаем свінья кусаюцца, то трэба поставіць іх покром, одрозніць. Кароцічы. О'ТРОСЛЯ ж. Адросткі. Які куст, така i отросля (прыказка). Верасиіца. ОТРО'СТВАЦЬ незак. Адрастаць. На ём корэнъе одроствае. Сямігосцічы. (УТРОСЦЕНЬ ж. Парастак. Отростае отросцень от пня. Старажоўцы. ОТРОСЦУ зак. Адрасці. Отава одросце. Запясочча. Покос одрос, добра паши стала. Цераблічы. О'ТРОСЦЬ ж. Парасткі. Доброго куста добрая отросць (прыказка). М. Малешава. ОТРУБА'ЦЬ зак. Адсекчы. Возьмі да одрубай ей голову сокерою. Хачэнь. ОТРУБУНЫ мн. Вотруб'е, высеўкі. На отрубінах дзечыха хлеб пекла, а мацер на лісту. М. Малешава. ОТРУБЫ' мн. Тое ж. Ховаюць, ховаюць эту пшэніцу, да зробяцца одные отрубы. Хачэнь. Отрубы — то ўжэ половіна з зерном. Цераблічы. ОТРУУЦЦА зак. Атруціцца. Напоілі мене чэмерыцою, лед я не отруіласа. М. Малешава. ОТРУУЦЬ зак. Атруціць. Чоловека отруілі. Аздамічы. ОТРУСУЦЬ зак. Абтрэсці. Трэ отрусіць грушу. Старажоўцы. ОТРУ'ТА ж. Атрута, Строіла отруту на мухі. АздаМІЧЫ. ОТРУЦУЦЦА зак. Атруціцца. Пані отруцілас, naniлас i ўсе. Сямігосцічы. ОТРУЦУЦЬ зак. Атруціць. Було} маці невестку отруціла. Верасніца. ОТРУ'ЧНІК м. Верацяно з пражай, ручайка. Запясочча. ОТРЫГА'ЦЦА незак. 1. Адрыгадца. Отрыгаецца недобрэ. Бярэжцы. 2 перан. Выяўляцца. А на старость ужэ отрыгаецца усе, усе уходзіць. Сямурадцы
Дадатковыя словы
верасйіца, вотрубе, отростваць, отрубаць, отрута, отручнік, отрыгацца, пяніц
0 👁